tussen de weiden wil ik wonen en met de wilgen in het water staan Inez Meter
natuurbeleving
niets meer te zijn dan een wakend kind op zee verwonderd kijken naar de maan die verbleekt bij het naderen van de zon kort na middernacht niets meer te zijn dan een wakend kind op zee wachten op het wonder van wassen en ondergaan is wonen in een oertijd met oude klanken niets meer te zijn dan een wakend kind op zee luisteren naar de nacht met woorden van de wind en de stem van het water Inez Meter
Vensters op de horizon
zoals de zon onderging zie ik haar opkomen bloedwarm maar dakloos * om 6 uur vroeg terug uit de polder iedereen sliep nog vogels zongen een welkomstlied * geef mij de boerenhoeve laag met vensters op de horizon onder het rieten dak nestelen vogels zwaluwen vliegen om langs de gekartelde wegrand loopt een mens * spanning van gisteren lost zich op in de morgen waaiert uit over de polder tot ik weer zorgeloos ben * lijnen van sloten in grasland een dromende vogel in kroos wuivende wilgen tegen witgevlekte lucht dit is bestaan * een blauw jack klompen en een pet wilgen omlijsten zijn leven vogels vliegen in en uit na de zaadval rijpt het koren * de sloot verheugt zich in het waden van deze volslanke reiger * overeenkomst van eendenspoor in het water met een vogelvlucht * groene gebogen wilgen dragen een sluier van regen vandaag * het glimmend bruin paardenlijf verraadt een regenbui mijn haar is nat * tegen het donker valt het verlangen in als een getijdestroom * dim de lichten je verblindt het land sluit je mond je overschreeuwt de vogels wie zei toch: je mag niet praten als een ander spreekt * Inez Meter