Reflectie:

ik keek terug en het was best oké maar
in het afgelopen jaar kreeg ik niet alles voor mekaar
wat ik van tevoren had gehoopt of had bedacht

misschien was ik te veel verwend
had ik mijn zaken fout gepland
geen rekening gehouden met allerlei factoren
die verstoren of juist helpen maar
hoe kon ik weten dat ik roet in mijn eten zou gooien

ik heb jou nodig

ik onderneem niets
zonder zeker te zijn dat er niks echt zeker is
en toch stap ik naar voren
omdat ik wil horen dat het goed komt

bij alles wat ik wil opbouwen
begin ik niks zonder vertrouwen
in een nieuwe kans
en begin ik niks zonder jou

ik heb jou nodig
ik heb jou nodig want alleen kom ik minder ver

ik heb jou nodig
jouw schouder, je ogen, je gedachten, je blik
je hand om vast te pakken
en niet meer los te laten

ik weet niet wat de toekomst brengt
ik kan er naar raden, gissen
de data van gisteren gebruiken
om te voorspellen te verwachten wat er op me af kan komen
maar wie dan ook vorige week het nieuws bedacht:
niemand wist de headlines van vandaag

en ik wil vooruit kijken maar soms
maak ik me toch zorgen
wat er morgen kan gebeuren

dus hé, jij
jij, jij en jij

ik heb jou nodig
ik heb jou nodig want alleen komen we minder ver dan samen

hier is mijn hand en ik verzeker je:
24 wordt het jaar
dat wij samen veel verder kwamen.

Jeffrey van Geenen
ter gelegenheid van de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Gouda

Een lofgedicht op dat ene moment

Dit is mijn lofdicht op dat ene moment
Dat ene moment dat iets in mij klikt
en een luikje zich opent: de start
of fragment voor een gedicht

Ik weet niet hoe het werkt
Wou dat het – excuus – op beter
geschiktere momenten zou werken
maar het is waar ik van besta

Het heeft geen zin het op te roepen
Wordt bij mij niet verleid door drank
Maar wat zou ik graag zeker willen weten dat
dit ene moment komt als ik naar binnen ga

Juist daarom ben ik nu zo verbaasd
gelukkig over dat ik genoeg
ene momenten voor al mijn tijd
als stadsdichter heb gehad

Hier sta ik, stadsdichter af
Ik heb een goede tijd gehad
ondanks en door wat
er gebeurde in deze stad

Tussen vrees en feest
heb ik intens geleefd
Het is een voorrecht jullie
stadsdichter te zijn geweest

Peter Noordhoek

Dit is het afscheidsgedicht van de 10e stadsdichter van Gouda, Peter Noordhoek.

Ik zou zo graag

Ik zou zo graag jullie stadsopener willen zijn
en meer dan alleen jullie stadsdichter zijn
De winkels open, de cafés vol reuring
De markt weer vol. Verkaaik, geen Bol.com
Gewoon weer elke deur in –
en weer uit. Op zoek naar
school, theater – gewoon, beweging

Ja, ik zou zelfs de raadscampagnes
al voor geopend willen verklaren
Om dan bij onze lokale politici zelf
de meningen op te halen
In plaats meninkjes per dozijn
bij de zoveelste talkshow
van televisie te halen

Weet een stadsopener dan
wat wijsheid is en wat niet?
Ach nee, zo zit het niet
Het virus is hier de tegenstander
niet de ander
En wat besmettelijk is
verandert ook een stadsopener niet
Helaas, meer dan als dichter struikelend
wat woorden open gooien kan ik niet

Maar volgens mij is er zoiets als
Gezond Burger Verstand
Kunnen we met rust, reinheid
en minder eenzaamheid
mondkapjes over de neuzen houden
ongepast lief doen op gepaste afstand
en gewoon alles doen
wat niet het OMT of de minister
maar het virus van ons verlangt
Totdat we minzaam zwaaiend afscheid nemen
Zeggend: “Hé virus – je bent als virus mislukt
Je hebt het helemaal verknald!”

Peter Noordhoek

Gedicht bij de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Gouda, 14 januari 2022

Van stadsdichter naar stadsopener

Een trap vol publiek in de Goudse bieb
zoekt elkaar op zonder elkaar aan te raken
Smoest, roezemoest in afwachting van
dat ene moment: de bekendmaking
van de nieuwe stadsdichter van Gouda
Het had best wel wat van een spreading event

Het moment is gekomen en weer gegaan:
felicitaties, bieren, vieren en een
onwezenlijk besef dat je aan de gang
mag gaan met gedichten, feesten
en grootse evenementen:
75 jaar bevrijding, 750 jaar stad

Ach, slechts 3 dagen heb ik dat genot
gehad. Daarna kwam alles uit het vat
van een virus van het biermerk corona

De stad ging dicht en deze
stadsdichter werd bijna uitgewist
Bijna, maar niet helemaal
Want al snel besefte hij dat
juist de woorden van een dichter
met ritme, rijm en warmte
en wat waarheid

de huizen en plaatsen open
maken die door virus, serieuze angst
en maatregelen waren dichtgeslagen
En met hem gingen vele andere
dichters op het dichterspad
Nooit heeft een stadsdichter zoveel
spontane collega’s gehad

We zijn nu een jaar verder
voorjaar en vaccin wenken
Maar de stad is nog dicht
Winkels zijn gesloten en
wanden komen op ons af
En geen gedicht kan dan
verhullen dat we meer
dan mooie woorden willen
En daarom is er maar één ding dat ik
nog liever dan een stadsdichter wil zijn
en dat, beste burgers en collega’s,
is om uw stadsopener te zijn

Peter Noordhoek

Enkel in Gouda

In de fragmenten van een nacht
Door de flarden van een vreemde stad
Bij het wachten op een vliegveld
In de schaduw van verbaal geweld
Waar ik ook ben, waar ik ook ga 
Enkel in Gouda ben ik thuis 
Want dat is waar jij bent 
Dan ben ik bij jou

In de steden van ons land
In de glazen torens aan haar rand
Wetend dat daar niets enkel fout is
Maar ook niets enkel goed	
Dan denk ik: ik weet waar ik naar terugga
Enkel in Gouda ben ik thuis
Want dat is waar jij bent
Daar ben ik van jou

In het vouwen van een trui
In het aaien van onze kat
In het even een boekje kopen bij Verkaaik
Het soort boekje waar jij van houdt
Ja, enkel in Gouda ben ik thuis
Want dat is waar ik op je wacht
Daar ben ik er voor jou

Toch?

Wee de liefde die van een dichter houdt
Weet je wel zeker of je van mij
of van mijn woorden houdt?

Is het niet zo dat je nooit zeker weet
of het niet steeds alleen om mij, 
mijn woorden en mijn ego gaat?

Inderdaad. Maar de werkelijkheid is ook 
dat ik zelf dat lang niet altijd weet 
of wil

En dat enkel daarom al, ik altijd
terug naar Gouda en mijn liefste ga
En dat jij dat, nog altijd
in liefde gebeuren laat

Gedicht voorgedragen in de finale van de

Stadsdichtersverkiezingen Gouda 2020

als bijzondere opdracht: “Gouda in enkelvoud”

Uw nieuwe stadsdichter

Ik ben uw nieuwe stadsdichter
En had zo graag willen dichten
over veel te hoge parkeertarieven
overvolle afvalbakken
en ander ongerieven

Maar nu ben ik uw crisisdichter
virusdichter, beurzen-
en te hoog waterdichter
Kan mijn dichtwerk nergens kwijt
Word door iedereen gemijd

Had het mij zo anders voorgesteld
Voel mij een beetje uitgesteld

Naar aanleiding cartoon in Goudse Post 11 maart 2020

Dichter op Gouda

Louter lichtende lijnen
van stadhuis naar godshuis
van schouwburg fel gekleurd reikend naar bioscoop
van cultuur naar cultuur
van mijn
naar ons thuis


Er loopt geen grens
tussen bibliotheek en Vromanplein
tussen stad en water
tussen stad en weideland
tussen mijn en jouw stad

Een stad om te blijven
nergens een scheidslijn
grenzeloos

Dichter op Gouda kan ik niet zijn

Als ik weg zou gaan van hier

Als ik weg zou gaan uit Gouda
Zou de IJssel niet meer vloeien
Stopt het grazen van de koeien
Als ik weg zou gaan van hier

Als ik weg zou gaan uit Gouda
Zou de Waag het wegen laten
Zal het orgel niet meer praten
Als ik weg zou gaan van hier

Als ik weg zou gaan uit Gouda
Zou de kerk het glas ontberen
Zou geen trein meer arriveren
Als weg zou gaan van hier

Ik zou niet weten waar te schuilen
Zou me schamen voor mijn huilen
Als ik weg zou gaan van hier

Dus moet ik in Gouda blijven
Om de liefde te bedrijven
Om nog een gedicht te schrijven
En niet weg te gaan van hier

Joost Reichenbach