Vakantiefoto’s

Al miezert de zon nog dagen: het is zomer
je herkent het in de winkels en op straat
alle vaste figuranten hebben deze weken
een vervanger geregeld
om hun hangplek te bemannen
vertrouwde vakkenvullers zijn op vakantie
en zelfs voorbijgangers lopen minder gehaast
naar het stadhuis

de gasten op het terras spreken Engels Italiaans
er klinkt Frans op ons Montmartre
en Duitsers wijzen elkaar in ‘Oh’s!’ en ‘Ah’s!’
naar de plekken die wij zo goed kennen
dat wij ze niet meer zien
de torens
de gevels
de grachten
de Sint Jan
en dat is misschien het mooist van allemaal
als je kijkt waar zij genieten mag je Gouda herontdekken
een verzameling foto’s met lachende mensen
in onze zo bekende stad

en al miezert de zon dan nog dagen: het is zomer
in de mooiste stad om weer thuis te komen.

Jeffrey van Geenen

Gouds geluk

Gouds geluk

Langs de IJssel staan we stil
de zon zakt achter de lange arm
verderop klinkt geroezemoes
het zijn er veel vandaag
ze praten ze lachen
want ze kennen elkaar
al lang of nog maar net
het klinkt alsof ik erbij wil zijn

er is eten er is drinken
er wordt gezongen en gedanst
het is een prachtig schouwspel
aan de rand van onze stad
dit is Gouds geluk

Jeffrey van Geenen

Foto gemaakt door Abdel Hachimi

Soms vallen dingen onverwacht mooi samen: spreeuwen, mensen, beelden en poëzie. Een festival en een beleving van Gouds geluk – mijn woorden en de prachtige treffende foto van Abdel Hachimi

Weerbericht

Het kan pas groenten regenen
als kinderen online een speeltuin vinden
om door de plassen te stampen
als het even droog is

het zal pas groenten regenen
als een viertal zich over de stad ontfermt
en geschiedenis beschermt tegen verval

het mag pas groenten gaan regenen
als er op de KW-weg wordt geremd
als er wat boetes zijn vergeven
als er geoefend is voor de sport
en als een kat wordt gered
uit een brandende flat

dan viert Gouda de zomer bij het IJsselhuis
en eenmaal thuis blijk ik net op tijd binnen
ik sla de krant dicht
tegen mijn regenjas aan:
komkommertijd kan eindelijk beginnen.

Jeffrey van Geenen

Stadsgedicht 11 oktober

Het Houtmansplantsoen verkleurt
de herfst sluipt onze straten in
de eerste blaadjes dwarrelen
naast hun korven terwijl aarzelend
onze truien tevoorschijn komen

verderop woedt een storm
dus kom maar binnen-
er zijn stoelen aan de lange tafel bij
mij thuis
in mijn buitenwijk
waar jij mag gaan zitten

we hebben glazen
we hebben thee
een bord met lekkers
en een bord om op te spelen

je mag uit alle poppetjes kiezen
het maakt niet uit welke kleur je wilt
hoe het spel ook loopt
ik hoop dat je je bij mij
nooit in een hokje voelt

dat we onze kleuren blijven mengen
ieder dag een nieuwe vlag ophangen
trots op iedereen
die welkom is
bij mij thuis.

Jeffrey van Geenen

Bovengemiddeld

Meer dan gemiddeld
veertien Gouwenaars per week
nemen niet meer op
bellen niet meer terug
blijven buiten bereik

het is een gemiddelde
tot het om jou gaat
en de buurt
en de wijk
en de stad
leger zijn dan eerst
en jij
bovengemiddeld
wordt gemist.


Jeffrey van Geenen
stadsdichter van Gouda

bij het overlijden van Bep Rijsbergen (Korte Akkeren) en Koen Oome (Nieuwe Park)

Intocht


Zie ginds kwam de stoomboot
en ouders slopen door struiken
om te zien dat het waar was 
wat de kinderen zeiden: 
dat het toch goed was gekomen.

De kade stroomde vol en wij waren laat
maar we pasten er nog bij en
liepen mee door de straten
over feestelijke grachten naar de Markt
waar regenbogen werden gezwaaid en
verbinding en verwondering gestrooid.

Om het hardst zongen we en sprongen we
en ik was zo blij want jij was daar
ook jij paste er nog bij

ook al houd je niet van kazen
ook al woon je hier nog maar net
ook al ben je hier geboren en ging je nooit ver weg
ook al wil je niet in hokjes
draag je jurken bij je baard
en ben je bang dat jij misschien wel nooit zult passen 
ook al hangt jouw vlag ondersteboven
ook al plak je stickers op alle palen die je ziet

ook al begrijp ik je niet – 
want er is zo veel wat ik niet begrijp
en wie weet nog wel wat boven en wat onder is. 

Wij zongen en wij sprongen
en we waren zo blij en zo samen
als spreeuwen een zwerm
en samen zijn we de stad.

Ik geloof dat het waar is:
dit feest en wij met elkaar 
want het is mooi waar ze deze stad om roemen:
wie ervoor kiest om hier te zijn
mag zich altijd Gouwenaar noemen.

Lever je verlanglijstje nog niet in
maar fluister als de maan vanavond 
door de bomen schijnt
zachtjes in je schoen 
wat je het allerliefste wilt.

Dan kijk ik naar dezelfde maan
en verlang ik dat wij samen 
altijd Gouda blijven.


Jeffrey van Geenen (finalegedicht stadsdichtersverkiezing 2022)

Gouden Gouda

Zullen we het gouden
van Gouda houden?
Na 750 jaar van liefde, leed
en soms gevaar
Gaan we 750 kaarsjes
naar ’t verleden blazen
Voor de arme rakkers
De rijke kakkers
En alle andere gabbers
die het geluk hadden hier
geboren te worden
of hier een thuis vonden

Voor allen die vanwege
liefde, leed of gevaar
Hier kwamen en
hier burgers werden
Diezelfde burgers die
van pest tot pandemie soms
moe, boos en opstandig waren
maar er ondertussen
750 jaren trots op waren
dat dit hun stad was
Dit hun Gouda

Dus proost op deze stad
en haar stadsrechten!
Proost op deze stad
En haar kaars- en
kermislichten!
Laten we op deze slotdag
vooral van het gouden
van Gouda houden
En elkaar nog jaar en dag
een stukje nabijer houden

Dus geef Gouda door …

Geef Gouda door …

Daar doen we het voor …

Peter Noordhoek

De Slager

De slager leert zijn vak van het vlees
De handen van de bakker
het zijne van het deeg

We zijn wat onze handen raken
We proeven waar onze ogen zijn geweest
We verkopen waar we hebben geleefd

En dus maakt waar we wonen
waarin we vaardig worden
en waar we leven de leest

waarop we onze lange
levenslessen leren
en vakmanschap wordt geëerd

Peter Noordhoek

Bij sluiten slagerij Dongelman in de Korte Groenendaal

27 september 2022

Deze stad, Gouda

Dag stad, kleine stad
Wat was je mooi,
deze zes maanden
Stad van mijn hart
wat deden we veel,
zo ontzettend veel samen
Na alle hartzeer
van Corona met haar
ziekte, stilte en afstand
Wat mooi dat we zo samenkwamen
in wijk en hart van deze stad

Geperst tussen pandemie
en crisis na crisis
Hebben we de lat
voor ons feest
met Abeliaans gemor
en Bellekoms gebrom
in goed humeur
steeds hoger gelegd
Burger, bestuurder en
ondernemer, Ronald en Marien:
iedereen droeg bij: het is gezien
In vrijheid werd reuzenwerk gedaan

Vanaf het dak van de Sint Jan
werd Gouda aan Nederland getoond
En via duizenden woorden,
gedichten en beelden
heden en verleden
In zoveel dimensies vertoond
Misschien hebben wij nu ook
aan onszelf laten zien
waar we trots op mogen zijn
en geen kleine stad meer zijn
We staan er niet alleen voor:
Gouda geven we door!

Dag stad, grote stad
Je bent alleen maar mooier
na deze zes maanden
Klaar voor de toekomst
na deze tovermaanden
Wat hebben we een jubileum gehad
Wat hebben we een feest gehad!

Peter Noordhoek

Oosthaven 14

Dit huis gaat door!
Zo smal als het is
Zo lang als het is
Zo recht als de sleuf
er onder is van
rinket tot riool
Kronkelt het huis ook nog
Eens als een slang om zijn as
Gooit zijn hele en halve
daken omhoog
Jaagt houten trappen
bijna loodrecht er achteraan
En gooit na vele stappen
er nog een uitbouw achteraan

En wie dan eindelijk bij het
verre geprofileerde kruiskozijn
en de oude bakkersoven staat
Ziet dat het nog groen
en glorieus verder gaat
Want pas bij de Motte
mot het stoppe

Mooi dat hier in Gouda
huizen als deze zijn
die schijnbaar klein
hun lange lengte
door Gouda leggen

Peter Noordhoek