stel je voor je leeft een oorlog die je dagen vult die de stad in duister hult je leeft een oorlog die langer duurt nooit meer lijkt te stoppen en dan is daar het uur dat je vrijheid voelt zakdoeken zwaaien vreugde vlaggen waaien buiten zonder dat de ruiten worden ingegooid en de bewoners weggevoerd - iedereen open, iedereen ontroerd door soldaten op schouders en dansende ouders die met kinderen slingers op de markt vormen, zo werd vrij zijn een feest dat wij delen
Maand: mei 2012
Stolperstein
op de plek waar deze steen spreekt
krijgt een mens zijn wezen terug
uit de letters van zijn naam
herrijzen stofloos stil zijn benen
armen, handen, zijn gelaat
alsof hij hier ineens weer staat
alsof hij na te zijn verdreven
eindelijk terugkeert naar de plaats
waar zijn alles achterbleef
zonder het te weten
en tenslotte deed een nieuwe tijd
zijn bestaan vergeten
tot vandaag hem bij ons terugbrengt
een mens die moest verdwijnen
verschijnt in dit herdenken