Hij komt, hij komt!

Ik ben net gehakt, gezaagd, gevallen
maar ach, zo doen wij sparren
en als je dan struikelt klauter je weer op
steunt wat op de mensen om je heen
en stap voor stap kom je dichter
op de plaats waar je wil zijn

en ik, ik wil naar Gouda
en ik kom er rustig aan
kijk er naar uit straks
te staan in jouw midden

je recht me, siert me
mokt mijn kaalheid maar
dromt om mij samen
en ik, ik luister naar je
wie zo links en zo rechts van mij zijn

vertrouw mij maar alles toe
ik vertel niks door
zelfs niet aan die alteram partem
maar kom straks allen te samen
en zing, zing, zing om mij heen

ik weet het je verwacht me pas
in je stad als de Sint er klaar is
maakt niets uit, ik neem de tijd
rijd nog van Kongsberg naar Larvik
naar Aalborg naar Koldenslov
naar Aabenraa naar Schleswig
naar Hamburg naar Bremen
naar afrit 11 op de A12
het duurt nog even
maar ik kom er rustig aan

ik kan niet wachten
tot je om mij heen komt staan.

Jeffrey van Geenen

Ben jij er al uit?

Ik schoof het in mijn schoenen
een brief met alles waar ik
op dat moment aan dacht
eerlijke lonen iets met wonen
en dat dan alles goed zou komen

en als ik morgen wakker word
– surprise, surprise!
ontdekken we dat alle schoenen zijn gevuld
maar niet wie elkaars lootje had
dus ruilen kan niet meer
ik kan alleen maar hopen
dat jij blij bent
met wat ik voor jou heb gekozen

en dat we de volgende keer
een beter lijstje maken.

Intocht

Het staat omcirkeld in de agenda
je hebt de ochtend strak gepland
voorbereid hoe laat we van huis gaan
waar we de fiets neerzetten
waar we langs de route staan
en wie welke regenjas nog past

houdt zicht dat te grote
mensen en kinderen
op jacht naar snoep
en selfies
niet voordringen

schat in hoe lang nog
want het is zaterdag
en er moet straks veel meer

tot uit kinderkelen
tussen alle geluiden
van ouders, beatboxen
en duizend-en-een vrijwilligers
die ene melodie klinkt

de woorden zijn veranderd
maar het danst door je lijf
en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij komt, nee, dát hij komt

omdat je hard genoeg zong
en best braaf bent geweest
en dat vannacht
wanneer je slaapt
je lijstje meegenomen wordt
en het paard je wortel lust

en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij iets, nee, dát hij iets
in je schoen heeft gedaan

langs de route
zwaait de Sint
en alle mensen
zwaaien
terug als kind.

Jeffrey van Geenen

Intocht in verkiezingstijd

Het is nog maar net november
en de laatste bladeren vallen
van drijfnatte bomen
zodat jij weer kunt kiezen
of je links- of rechtsom
tussen de takken door
de maan wil zien schijnen

ze zijn er maar druk mee
strooien met folders en woorden
vol grootste verwachting –
wie weet wordt het waar

maar deze zaterdag gooien we wonderen
en hopen we, zingen we, geloven we
met de kinderen mee: alles komt goed
want hij komt, hij komt.

Jeffrey van Geenen

Gedicht bij het nieuws op 8 november 2023

Ik versta de doden vaak zo slecht
opa fluistert wat onhoorbaars
het portret van oma kijkt mij zwijgend aan

bij de heg zie ik een buurman
van vroeger staan
zijn kat geeft geen kopjes meer

-ik weet niet wat dat zegt

Ik kan wel honderd vragen stellen
de dode antwoordt weinig terug
’t is of een bioloog verzucht:

waren het maar dichters.

Waren het maar dichters geweest

dan konden bundels je vertellen
wat iemand met een blik bedoelt

hoe voor haar de leegte voelt
in een lijf dat niets meer weegt

maar oma blijft zwijgen
de wind waait fluisterwoorden weg
nieuwe buren planten ook dit jaar
een ooievaar naast de heg

hoe slechter ik de dood versta,
hoe meer ik houd van wie nog hier
het hart het klopt het trilt het beeft
voor hoe lief en hoe schoon en
hoe mooi alles,
alles,
alles
wat nog leeft.

Jeffrey van Geenen