In de fragmenten van een nacht Door de flarden van een vreemde stad Bij het wachten op een vliegveld In de schaduw van verbaal geweld Waar ik ook ben, waar ik ook ga Enkel in Gouda ben ik thuis Want dat is waar jij bent Dan ben ik bij jou In de steden van ons land In de glazen torens aan haar rand Wetend dat daar niets enkel fout is Maar ook niets enkel goed Dan denk ik: ik weet waar ik naar terugga Enkel in Gouda ben ik thuis Want dat is waar jij bent Daar ben ik van jou In het vouwen van een trui In het aaien van onze kat In het even een boekje kopen bij Verkaaik Het soort boekje waar jij van houdt Ja, enkel in Gouda ben ik thuis Want dat is waar ik op je wacht Daar ben ik er voor jou Toch? Wee de liefde die van een dichter houdt Weet je wel zeker of je van mij of van mijn woorden houdt? Is het niet zo dat je nooit zeker weet of het niet steeds alleen om mij, mijn woorden en mijn ego gaat? Inderdaad. Maar de werkelijkheid is ook dat ik zelf dat lang niet altijd weet of wil En dat enkel daarom al, ik altijd terug naar Gouda en mijn liefste ga En dat jij dat, nog altijd in liefde gebeuren laat
Gedicht voorgedragen in de finale van de
Stadsdichtersverkiezingen Gouda 2020
als bijzondere opdracht: “Gouda in enkelvoud”