Selectie, stimulering en ondersteuning van de Goudse stadsdichter
De juiste woordkeus doet ertoe
lees het maar:
hier sta ik bij
deze vrijheid is ook van mij
ik word nu net zo goed beschermd als jij
enn als hij zij hen vindt van niet
dan zijn zij vrij dat te zeggen
met de woorden die mij passen
je mag van alles doen
maar sluit mij niet buiten
ik doe mee
ik doe ertoe.
Jeffrey van Geenen
Op woensdag 17 mei 2024 werd de dit jaar vernieuwde tekst van artikel 1 van de Nederlandse grondwet onthuld in het Goudse Huis van de Stad.
zonder titel
Mijn moeder heeft mij gastvrijheid geleerd
ik wil geen woorden vuil maken
maar ze oppoetsen
ze delen en schoon spreken met jou
dus kom met mij aan tafel
mijn moeder heeft het mij zo geleerd
dat ik altijd een extra bord
neerzet voor een onverwachte gast
dat ik altijd genoeg bak en kook
zo dat het ook voor hem of haar past
heel veel moeders in deze buurt
leren ons zo geluk te vermeerderen
gastvrijheid te delen
dus schuif maar aan
wees een gast aan mijn tafel en voel je vrij
voel je vrij om iets te pakken
vrij om iets te zeggen
vrij om te lachen
vrij om op te staan en verder te gaan
en vrij om terug te komen
en dan mag ik ook jouw gast zijn
onze moeders hebben ons gastvrijheid geleerd
hier hoeven wij geen woorden aan vuil te maken
deel schone woorden met mij
als je dat wil
je bent vrij om te delen
te doen en te laten
aan onze tafel
in onze buurt.
Jeffrey van Geenen, stadsdichtergouda
ter gelegenheid van de Vrijheidslunch georganiseerd door buurthuis de Speelwinkel.
Het verleden kijkt ons toe
De soldaten die stierven voor een land voor vrijheid
laten hun ogen verwachtingsvol op ons rusten
De moeders en dochters en broers en vaders hebben hun hoop in onze handen gelegd
Omdat zij weggevoerd zijn van hun thuis
Verzetshelden groot of klein rekenen erop dat we hulp zullen bieden aan wie dat nodig heeft omdat zij het niet hebben overleefd
Hun tranen zijn onze regen
Het verleden kijkt ons toe
De ontelbare ogen van toen zijn op ons gevestigd
Triest omdat er nog steeds oorlog wordt gevoerd en ze verwachtten dat we hadden geleerd
Van hun fouten maar dat hadden ze verkeerd
Levens zijn gesneuveld voor een vrijheid die nu is
De tijd verlangt van ons dat we die niet zullen vergeten
4 mei 2024, Brecht Boekraad
Wie
Heeft bepaald dat ik
In een wereld op moet groeien waar de aarde opwarmt
Wie heeft bepaald dat we net zo lang gaan wachten tot het echt niet meer kan
En de kinderen wel weer met het probleem te laten dealen
Wie heeft dat bepaald
Want we weten dat de zeespiegel niet gewoon weer daalt
Maar laat ik heet gaan douchen en denken aan mijn persoonlijke problemen
Want ach wat is het leven zwaar
Raar, het zal wel toeval zijn van die temperatuur in februari
De verbazing is vaak van korte duur
Want nu ik erover nadenk wanneer viel ook alweer die laatste sneeuw
Dat warme is vast gewoon iets van deze eeuw
Zal wel de schuld zijn van de jeugd.
De honger in de landen ver vandaan komt toch nooit hier
Toch?
Nee ik denk dat het nep is
Al dat activistische gezeik wat een onzin
Het komt wel weer goed we zijn immers eeuwig rijk
Brecht Boekraad
Junior Stadsdichter van Gouda
Voorgedragen bij haar kennismaking met de gemeenteraad, 9 april 2024
ik loop door straten,
ik loop langs huizen,
langs mensen,
mensen die ik ken,
en mensen die mijn ogen nog nooit hebben ontmoet,
eindeloze stemmen galmen door mijn hoofd,
ik sta hier,
ik sta hier stil,
stil in mijn stad,
de stad waar ik al jaren woon,
de stad die ik mijn thuis noemen mag.
Rosa van den Heuvel
Gouda is mijn thuis
Niet te groot, niet te klein
Perfect voor mij
Gouda is de stad waar mijn huis staat
Maar mijn huis maakt niet mijn thuis
Ik heb mijn vrienden hier in de buurt
En mijn gezin om mij heen
Herinneringen maken doe je namelijk samen en niet alleen
Zwemmen in de plassen
Rondhangen door de stad
En er is nog zoveel meer te doen hier in het groene hart
Elke plek hier in Gouda bewaart een herinnering van mij
Zo heb ik jullie allemaal dichtbij
Dichtbij in mijn eigen herinneringen kluis
Dat maakt Gouda mijn thuis
Nynke Boeijinga
Ik droomde dat ik wakker werd op een andere plek
Wow, verlost van meesters en juffen,
Geen wekkers, vervelende taken
Huiswerk maken, ben je gek
Het stoplicht op de Kleiweg, was er niet
Knoeien bij het ontbijt, niemand die het ziet
Niet voor acht uur op hoeven staan
Supersnel eten, Supersnel fietsen
Oh nee, gymschoenen vergeten
Op die andere plek zijn
Geen ouders die zeuren over chocolademondhoeken
Over Schermtijd, kamer opruimen
Of tandpastavlekken op broeken
Zoveel ijsjes eten als ik kan
Wow, lekker dan
Maar, schiet me opeens te binnen
Op die vreemde plek
Kan ik daar David Gelato wel vinden
En kan ik daar wel jachtseizoen spelen
Op een grote drukke markt
Door lange dunne steegjes rennen
Snel een goede verstopplek zoeken
En alle geheime hoeken verkennen
Kan ik daar gamen bij de buren
Tijdens een regenachtige dag
En uren naar FIFA turen
Zijn daar wel mijn kippen Happie en Tokkie
Die piepen en pokken
Als ik ze met druiven probeer te lokken
Dan word ik wakker, de wekker gaat, de droom is voorbij
Juffen en meesters wachten op mij
Terwijl ik me onder de dekens uit woel
Na die droom weet ik eindelijk zeker
Dat ik me hier thuis voel
Timo van Gastel
Hier op deze plek
Hier
Ja
Hier
Stond een man
Die de hele dag chocolade maakte
Voor de mensen om van te genieten
Daar
Ja
Daar
In dat huis
Woonde een kind
Dat angstig naar de lucht keek
Bang voor de bommen van de oorlog
Om die hoek
Bij het winkeltje om die hoek
Die
Ja
Die
At een jonge vrouw
Haar allereerste stroopwafel
Ergens
Op het plein
Het
Plein
Ja daar
Zag een oudere man de stad in vlammen opgaan
Vroeger
In een tijd lang geleden
Was er een graaf
Die Gouda stadsrechten gaf
Al deze mensen
Voor ons
In het verleden
Zijn de reden dat ik hier nu sta
Brecht Boekraad
Ik zie ze weinig in het nieuws maar
op papier zijn er nog lieve mensen genoeg
soms laten ze zelfs van zich horen
laat iedereen met stemrecht dan eens stil zijn
en luisteren naar wie nog wil geloven
dat delulu de solulu kan zijn
en bij wie die woorden dus niet cringe klinken
want nog jong oprecht en alles nog open
de keuzes de wereld heel het leven voor je
er zullen weken zijn er zullen jaren zijn
dat je minder meemaakt dan nu dan straks
en dat maakt letterlijk niets uit
want vanaf nu is heel die toekomst
voor wie in deze eeuw is geboren:
jonge dichters met papier
die van zich laten horen.
Jeffrey van Geenen
senior van Gouda
Dit is de snoepwinkel waar je alles proeven mag
het begint bij één boek
maar daar blijft het nooit bij:
de kaften lokken je
met kleuren en woorden
naar hun planken
met verschillende smaken
ze zijn niet altijd zo zoet als ze lijken
sommigen blijken bitter
anderen vallen je zwaar
boven je hoofd gaat iets de lucht in
een grootvader naast me
kauwde twee bladzijdes per minuut
en blies er een bubbel van
zo groot als een huis
we stapten binnen
vielen middenin een snel verhaal
de letters roken naar vuur
maar lazen over sterren
daarna een deur naar draken
in een land met een ladder naar een klas
van kinderen die wij weer kunnen zijn
ik heb goed opgelet:
als de woorden kwamen greep ik om me heen
ik heb letters gespaard en nu
heb ik er genoeg om zelf te vertellen
ik verander de volgorde eindeloos
het begint met een boek
en houdt nooit meer op
kom op bezoek
dan vertel ik jou
wat je lezen kan
welkom in mijn bibliotheek.
Jeffrey van Geenen
Stadsdichter van Gouda