Eeuwig rijk

Brecht Boekraad

Wie
Heeft bepaald dat ik
In een wereld op moet groeien waar de aarde opwarmt
Wie heeft bepaald dat we net zo lang gaan wachten tot het echt niet meer kan
En de kinderen wel weer met het probleem te laten dealen
Wie heeft dat bepaald

Want we weten dat de zeespiegel niet gewoon weer daalt
Maar laat ik heet gaan douchen en denken aan mijn persoonlijke problemen
Want ach wat is het leven zwaar
Raar, het zal wel toeval zijn van die temperatuur in februari
De verbazing is vaak van korte duur

Want nu ik erover nadenk wanneer viel ook alweer die laatste sneeuw
Dat warme is vast gewoon iets van deze eeuw
Zal wel de schuld zijn van de jeugd.

De honger in de landen ver vandaan komt toch nooit hier
Toch?
Nee ik denk dat het nep is
Al dat activistische gezeik wat een onzin
Het komt wel weer goed we zijn immers eeuwig rijk

Brecht Boekraad

Junior Stadsdichter van Gouda

Voorgedragen bij haar kennismaking met de gemeenteraad, 9 april 2024

Gouda mijn thuis

Gouda mijn thuis

Nynke Boeijinga

Gouda is mijn thuis
Niet te groot, niet te klein
Perfect voor mij
Gouda is de stad waar mijn huis staat
Maar mijn huis maakt niet mijn thuis
Ik heb mijn vrienden hier in de buurt
En mijn gezin om mij heen
Herinneringen maken doe je namelijk samen en niet alleen
Zwemmen in de plassen
Rondhangen door de stad
En er is nog zoveel meer te doen hier in het groene hart
Elke plek hier in Gouda bewaart een herinnering van mij
Zo heb ik jullie allemaal dichtbij
Dichtbij in mijn eigen herinneringen kluis
Dat maakt Gouda mijn thuis

Nynke Boeijinga

Thuis in Gouda

Thuis in Gouda

Timo van Gastel

Ik droomde dat ik wakker werd op een andere plek
Wow, verlost van meesters en juffen,
Geen wekkers, vervelende taken
Huiswerk maken, ben je gek
Het stoplicht op de Kleiweg, was er niet
Knoeien bij het ontbijt, niemand die het ziet
Niet voor acht uur op hoeven staan
Supersnel eten, Supersnel fietsen
Oh nee, gymschoenen vergeten

Op die andere plek zijn
Geen ouders die zeuren over chocolademondhoeken
Over Schermtijd, kamer opruimen
Of tandpastavlekken op broeken
Zoveel ijsjes eten als ik kan
Wow, lekker dan

Maar, schiet me opeens te binnen
Op die vreemde plek
Kan ik daar David Gelato wel vinden
En kan ik daar wel jachtseizoen spelen
Op een grote drukke markt
Door lange dunne steegjes rennen
Snel een goede verstopplek zoeken
En alle geheime hoeken verkennen
Kan ik daar gamen bij de buren
Tijdens een regenachtige dag
En uren naar FIFA turen
Zijn daar wel mijn kippen Happie en Tokkie
Die piepen en pokken
Als ik ze met druiven probeer te lokken

Dan word ik wakker, de wekker gaat, de droom is voorbij
Juffen en meesters wachten op mij
Terwijl ik me onder de dekens uit woel
Na die droom weet ik eindelijk zeker
Dat ik me hier thuis voel

Timo van Gastel

De reden dat ik hier sta

De reden dat ik hier sta

Brecht Boekraad

Hier op deze plek
Hier
Ja
Hier
Stond een man
Die de hele dag chocolade maakte
Voor de mensen om van te genieten
Daar
Ja
Daar
In dat huis
Woonde een kind
Dat angstig naar de lucht keek
Bang voor de bommen van de oorlog
Om die hoek
Bij het winkeltje om die hoek
Die
Ja
Die
At een jonge vrouw
Haar allereerste stroopwafel
Ergens
Op het plein
Het
Plein
Ja daar
Zag een oudere man de stad in vlammen opgaan
Vroeger
In een tijd lang geleden
Was er een graaf
Die Gouda stadsrechten gaf
Al deze mensen
Voor ons
In het verleden
Zijn de reden dat ik hier nu sta

Brecht Boekraad

Solulu

Jeffrey van Geenen

Ik zie ze weinig in het nieuws maar
op papier zijn er nog lieve mensen genoeg
soms laten ze zelfs van zich horen

laat iedereen met stemrecht dan eens stil zijn
en luisteren naar wie nog wil geloven
dat delulu de solulu kan zijn
en bij wie die woorden dus niet cringe klinken
want nog jong oprecht en alles nog open
de keuzes de wereld heel het leven voor je

er zullen weken zijn er zullen jaren zijn
dat je minder meemaakt dan nu dan straks
en dat maakt letterlijk niets uit

want vanaf nu is heel die toekomst
voor wie in deze eeuw is geboren:

jonge dichters met papier
die van zich laten horen.

Jeffrey van Geenen
senior van Gouda

Het begint met een boek

Jeffrey van Geenen

Dit is de snoepwinkel waar je alles proeven mag
het begint bij één boek
maar daar blijft het nooit bij:

de kaften lokken je
met kleuren en woorden
naar hun planken
met verschillende smaken

ze zijn niet altijd zo zoet als ze lijken
sommigen blijken bitter
anderen vallen je zwaar
boven je hoofd gaat iets de lucht in

een grootvader naast me
kauwde twee bladzijdes per minuut
en blies er een bubbel van
zo groot als een huis
we stapten binnen
vielen middenin een snel verhaal
de letters roken naar vuur
maar lazen over sterren
daarna een deur naar draken
in een land met een ladder naar een klas
van kinderen die wij weer kunnen zijn

ik heb goed opgelet:
als de woorden kwamen greep ik om me heen
ik heb letters gespaard en nu
heb ik er genoeg om zelf te vertellen

ik verander de volgorde eindeloos
het begint met een boek
en houdt nooit meer op

kom op bezoek
dan vertel ik jou
wat je lezen kan
welkom in mijn bibliotheek.

Jeffrey van Geenen

Stadsdichter van Gouda

PAINT IT, BLACK

Jeffrey van Geenen

Als je schrikt van regenbogen
weg deinst voor wat kleur op straat
staat je maar een ding te doen:
je verft het zwart

je verft het zwart met alle kwaadheid die je voelt
omdat jij er niet mocht zijn
omdat jij je niet mocht voelen
omdat jij diep in je lichaam pijn houdt
je hart gegijzeld en alles, alles zwart gemaakt

dus gooi het er maar uit
pers al je verdriet er maar uit in zwarte vegen
tot er weer ruimte is voor jouw kleuren
roze rood oranje of groen

juist als het zwarte druppels regent
blijven regenbogen verschijnen.

Jeffrey van Geenen
Stadsdichter van Gouda

omdat mensen gepoogd hadden het regenboogzebrapad in Gouda zwart te verven

(zonder titel)

Jeffrey van Geenen

Je hebt het niet gezien maar ik keek naar jou
ik verzon een wereld voor jou en mij
bouwde ons stilletjes het perfecte droomhuis
in rustieke woorden

je hebt het niet gelezen
in de krant of op de muren maar het stond er
en het is waar ik in geloof – jou en mij

en dat is niet om wat je zegt
of om wat je schrijft
of om wat ik denk over lijf aan lijf
of omdat als je langs me loopt
de klok stokt voor seconden
en dat als ik daarna weer adem haal
ik alleen nog maar jouw parfum ruik
adem in adem uit adem in adem –

in alles wat we doen is het jij en ik
zo zonder nadruk maar gewoon een wij
in alles samen

het was wat ik hoorde
in een liedje van Nick Cave
dat voor niemand anders betekenis heeft
dan voor jou en mij – die drie miljoen zeshonderdeenentwintigduizend luisteraars per maand
kunnen het vast niet zo begrijpen
zoals wij als jij en ik maar hé

je hebt het misschien niet gezien maar kijk
ik kijk nog steeds naar jou.

Jeffrey van Geenen
Stadsdichter van Gouda

(zonder titel)

(zonder titel)

Hanneke Leroux

dat iemand
in de trein stapt
naast iemand anders gaat zitten
een familiefoto tevoorschijn haalt
en vertelt
dat de foto een nagedachtenis is
aan weggevoerde geliefden
op wie lang en vergeefs is gewacht
dat er bij diegenen die nooit zijn teruggekeerd
een kruisje is aangebracht

en dat iemand anders
dan geschokt vaststelt
dat er bij allemaal – op één na-
een kruisje is aangebracht

dat iemand
wijst dat zij dat meisje is
vrolijk jurkje
glimmende schoentjes
zonder kruisje
dat zij destijds veilig is ondergebracht
en op deze dag een lezing houdt
over de genocide
het vergeefse wachten
het aanbrengen van kruisjes
opdat wij niet vergeten

en dat iemand anders
dan zegt dat dit nooit
nooit meer mag gebeuren
dit uiteenscheuren
van onschuldige families
dat we niet zullen vergeten

dat iemand
die middag vergeefs
op iemand anders wacht

en dat iemand anders
op deze niet zomaarse dag
dan plotseling minutenlang stilstaat
zo intens bewogen stilstaat
dat haar dochters
glimmende schoenen
fleurige kleding
selfies gepost
ontredderd hun pas inhouden

en dat iemand anders
dan opstaat en zegt
dat we nooit mogen vergeten
dat de geschiedenis eeuwig rijmt
we altijd hebben geweten
dat in de rimpeling van een kleine leugen
de kiem ligt van een oorlog
dat Elohay Selichot
God van de vergeving
ons niet voor niets de rede heeft gegeven
en dat daarin het begin ligt
van de weg naar vrede

dat iemand
op een niet zomaarse dag
in de trein stapt
naast iemand anders gaat zitten
en een familiefoto tevoorschijn haalt

Hanneke Leroux

uitgesproken bij de Holocaust herdenking Gouda, 28 januari 2024