we keken ogen uit
elkaar aan
wisten: vandaag
beleven wij de stad
weer als de eerste keer
ogen spiegels
volmondig oh en ah
wij wijzen delen
en geven gouden
verwondering
door
Jeffrey van Geenen
Selectie, stimulering en ondersteuning van de Goudse stadsdichter
we keken ogen uit
elkaar aan
wisten: vandaag
beleven wij de stad
weer als de eerste keer
ogen spiegels
volmondig oh en ah
wij wijzen delen
en geven gouden
verwondering
door
Jeffrey van Geenen
Hij lag er nachten wakker van
schoof de beslissing voor zich uit
maar vanmorgen stond hij op
en vond een reden
voor zijn rol
“Leden van de Staten
lieve jullie allemaal
het gewauwel in de Kamer
werd mij dit jaar te brutaal
de opgefokte sfeer en het sneren naar elkaar
maakten mij kwaad – nu is het klaar
vandaag is Prinsjesdag
ik kan mij geen crisis heugen
of ik sloeg mij er doorheen
ik kan bewezen beter stamelen
dan welke premier
en ik bezweer u dat ik u hier graag
wat eerder mee had verrast
maar bij koninklijk besluit heb ik
vandaag het parlement afgelast
ontbonden want fair is fair
regeren als een vorst
klinkt pas echt extraparlementair
ik heb er lang over nagedacht
wat ik jullie voor zou lezen
maar bij deze: hou je mond
en doe normaal
alleen mijn dochters
mogen zich als prinsesjes gedragen
en wen hier maar aan
dit zijn de nieuwe Prinsjesdagen.’
ZKH Willem-Alexander
en zijn Goudse ghostwriter
Jeffrey van Geenen
Wie wist nog hoe dille rook
of hoe je kamille herkennen kon
tot deze dag drommen
over Kleiweg Hoogstraat en Markt
naar een nieuwe winkel trokken
zich daar langzaam lieten zakken
in een zee van droogbloemen
tafellakens en melanges
en met een linnen lach
als tevreden klant
volkomen zen het pand verlieten
om vast nog vaker weer te keren
wat een winkel
je wist niet eerder
hoe nodig je dit had
(wat is het eigenlijk
maar het staat vast goed)
en je hebt er nog lang niet
genoeg van
in de huiskamer van je stad.
Jeffrey van Geenen
Voor mij is het simpel
ik ben niet degene
die zomaar door glazen staart, nee,
dat ben jij
kijk maar:
kijk me gaan of liever gezegd
zie mij hier uitgebreid uitgestrekt liggen
genieten van de zon
ik zie je wel staan
ik voel hoe je mij zonder schaamte aangaapt
mij uitgebreid aanstaart
ik kan het hebben
bewonder mij maar
bedenk je
hoe ik zou voelen tegen je vingers
tegen je benen
dicht op je huid
zachtjes zacht zo veel zachter dan jij
ik steek mijn tong uit
lik me schoon
draai een rondje
op mijn kussen naar de zon
en soes wat, slaap
droom van vogels en vlinders en
het geluid van de blikopener
hallo! zegt hij hoopvol
hallo schoonheid kom maar eten
in de hoop dat ik eventjes
bij hem kom staan
raak me niet aan behalve
nee raak niet maar kijk me
kijk me gaan of liever gezegd
zie mij hier uitgebreid uitgestrekt liggen
dat is mijn geschenk aan jou
jij die achter mijn raam voorbijgaat
jij mag dat
kom nog maar eens kijken
hoe prachtig ik ben, ik
ben raamkat.
Jeffrey van Geenen
naar aanleiding van de expositie ‘Raamkatten’ van Astrid den Haan
Ik wil je vertellen over waar ik was
ver van hier met onbekende kleuren
geuren en waar alles net even anders gaat dan thuis
het weer het verkeer en zelfs de douche
hoe vriendelijk de mensen
hoe mooi alles wat ik zag
dat het zo fijn is weer terug te zijn
en dat ze ergens heel ver van hier
zo over Gouda vertellen.
Jeffrey van Geenen
Je redt de wereld
niet als in de films
met superkrachten en een cape
of met een high-tech harnas
nergens voor nodig:
laat maar zien
wat je zelf in huis hebt
ga vlot aan de slag
red morgen maar het land
maar nu eerst de buurt
het eindigt niet met een kater
echte helden wachten niet tot later
Jeffrey van Geenen
Drie jongens met een vlot is gelukt wat de brandweer niet voor elkaar kreeg: het redden van kat Rafi (op deze foto staat Kees voor hem model) uit een rioolbuis aan de Goudse grachten. Dus als stadsdgedicht een ode aan alledaagse helden!
voor Julian, Remi en Daan
en voor Rafi en José
Niemand zag de eekhoorns
langs de brandtrap omhoog klauteren
moeders liepen bellend winkels in
vaders duwden haastig kinderen naar huis
en ik begon zonder dat iemand er iets van zei
naar boven te klimmen, ver boven de stoeptegels
naar een overvol balkon vol planten
langs takken naar een sedumdak
steeds hoger en hoger door bladerdek
en over boomtoppen tot ik hoog boven de stad
een stiekeme groene wereld vond
vol bloemen, struiken, bomen en dieren
die we beneden niet meer kenden
ik wilde je een foto sturen maar
er is hier geen bereik
dus strooide ik mijn
woorden uit
over de stad
kom je?
Jeffrey van Geenen
En als die zon dan eindelijk schijnt
de huizen de gebouwen
zelfs de stenen van de straten
verhit tot je niet anders kan
en je er uit moet
zoek dan de grens op
van de bebouwde kom
zet een stap erbuiten:
de lucht voelt zachter
het weiland de sloten
de rust het groen
blijken altijd dichterbij Gouda
dan je verwacht.
Jeffrey van Geenen
Het zit er bijna op
de laatste les is al voorbij
geen schoolreis meer
geen sportdag voor mij
mijn la is leeg
de papierbak zit vol
en ik
ik ga
de zon achterna
de tuin in
de camping op
het land uit
waar maakt niet uit -stadsstrand,
bergwand of zolderkamer
even tot vervelens toe
vrij zijn
en daarna
blij zijn
dat we weer mogen.
Jeffrey van Geenen
Je kan een bed neerzetten
en een thuis maken
op de meest onverwachte plekken
wij zijn allemaal zoekers
of prijzen ons gelukkig
dat we al gevonden hebben
een buurthuis is nog geen druppel
op een groeiend plaatselijke probleem
maar dertien van ons mogen het zoeken staken
een kamer inrichten en kijk, zoek mee
er zijn nog meer plekken waar we passen
waar een mens kan waar een mens mag zijn
tot we genoeg bedden hebben opgemaakt
niemand meer hoeft te zoeken
en wij ons allemaal gelukkig weten
dat jij en ik een thuis hebben gevonden.
Jeffrey van Geenen
Heropening van de Buurtstee als kleinschalige wooncomplex voor jongeren