Selectie, stimulering en ondersteuning van de Goudse stadsdichter
Ik schoof het in mijn schoenen
een brief met alles waar ik
op dat moment aan dacht
eerlijke lonen iets met wonen
en dat dan alles goed zou komen
en als ik morgen wakker word
– surprise, surprise!
ontdekken we dat alle schoenen zijn gevuld
maar niet wie elkaars lootje had
dus ruilen kan niet meer
ik kan alleen maar hopen
dat jij blij bent
met wat ik voor jou heb gekozen
en dat we de volgende keer
een beter lijstje maken.
Het staat omcirkeld in de agenda
je hebt de ochtend strak gepland
voorbereid hoe laat we van huis gaan
waar we de fiets neerzetten
waar we langs de route staan
en wie welke regenjas nog past
houdt zicht dat te grote
mensen en kinderen
op jacht naar snoep
en selfies
niet voordringen
schat in hoe lang nog
want het is zaterdag
en er moet straks veel meer
tot uit kinderkelen
tussen alle geluiden
van ouders, beatboxen
en duizend-en-een vrijwilligers
die ene melodie klinkt
de woorden zijn veranderd
maar het danst door je lijf
en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij komt, nee, dát hij komt
omdat je hard genoeg zong
en best braaf bent geweest
en dat vannacht
wanneer je slaapt
je lijstje meegenomen wordt
en het paard je wortel lust
en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij iets, nee, dát hij iets
in je schoen heeft gedaan
langs de route
zwaait de Sint
en alle mensen
zwaaien
terug als kind.
Jeffrey van Geenen
Het is nog maar net november
en de laatste bladeren vallen
van drijfnatte bomen
zodat jij weer kunt kiezen
of je links- of rechtsom
tussen de takken door
de maan wil zien schijnen
ze zijn er maar druk mee
strooien met folders en woorden
vol grootste verwachting –
wie weet wordt het waar
maar deze zaterdag gooien we wonderen
en hopen we, zingen we, geloven we
met de kinderen mee: alles komt goed
want hij komt, hij komt.
Jeffrey van Geenen
Zie ginds kwam de stoomboot en ouders slopen door struiken om te zien dat het waar was wat de kinderen zeiden: dat het toch goed was gekomen. De kade stroomde vol en wij waren laat maar we pasten er nog bij en liepen mee door de straten over feestelijke grachten naar de Markt waar regenbogen werden gezwaaid en verbinding en verwondering gestrooid. Om het hardst zongen we en sprongen we en ik was zo blij want jij was daar ook jij paste er nog bij ook al houd je niet van kazen ook al woon je hier nog maar net ook al ben je hier geboren en ging je nooit ver weg ook al wil je niet in hokjes draag je jurken bij je baard en ben je bang dat jij misschien wel nooit zult passen ook al hangt jouw vlag ondersteboven ook al plak je stickers op alle palen die je ziet ook al begrijp ik je niet – want er is zo veel wat ik niet begrijp en wie weet nog wel wat boven en wat onder is. Wij zongen en wij sprongen en we waren zo blij en zo samen als spreeuwen een zwerm en samen zijn we de stad. Ik geloof dat het waar is: dit feest en wij met elkaar want het is mooi waar ze deze stad om roemen: wie ervoor kiest om hier te zijn mag zich altijd Gouwenaar noemen. Lever je verlanglijstje nog niet in maar fluister als de maan vanavond door de bomen schijnt zachtjes in je schoen wat je het allerliefste wilt. Dan kijk ik naar dezelfde maan en verlang ik dat wij samen altijd Gouda blijven. Jeffrey van Geenen (finalegedicht stadsdichtersverkiezing 2022)
Liever nog. Dan een Kaaspiet met een stroopwafel die tijdens een kinderfeest grote-mensenproblemen moet oplossen door tijdens een schaamteloos debat Tussen mensen die meer praten dan luisteren en te weinig gymnastiek in hun hersenen als compromis-Piet tussen de zwarten een wit voetje moet halen voor de politiek. Liever nog dan dat. Zou ik nog weer even met natte haartjes En in een pyjama met teddyberen een liedje willen zingen voor de schoorsteen om de volgende morgen een beetje bang te kijken wat de nacht heeft gebracht en dan ontdekkend dat Zwarte Piet bij niemand iets heeft achtergelaten maar wel alle angst heeft meegenomen. Ruud Broekhuizen
zwart wit groot klein allochtoon en autochtoon sint en piet komen eraan iedereen heeft wat te delen te vergeven de stad broedt op verlangen Aart Both