Jeffrey van Geenen

Intocht

Hans Wierenga

Het staat omcirkeld in de agenda
je hebt de ochtend strak gepland
voorbereid hoe laat we van huis gaan
waar we de fiets neerzetten
waar we langs de route staan
en wie welke regenjas nog past

houdt zicht dat te grote
mensen en kinderen
op jacht naar snoep
en selfies
niet voordringen

schat in hoe lang nog
want het is zaterdag
en er moet straks veel meer

tot uit kinderkelen
tussen alle geluiden
van ouders, beatboxen
en duizend-en-een vrijwilligers
die ene melodie klinkt

de woorden zijn veranderd
maar het danst door je lijf
en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij komt, nee, dát hij komt

omdat je hard genoeg zong
en best braaf bent geweest
en dat vannacht
wanneer je slaapt
je lijstje meegenomen wordt
en het paard je wortel lust

en je voelt ineens
dat het zo spannend is
of hij iets, nee, dát hij iets
in je schoen heeft gedaan

langs de route
zwaait de Sint
en alle mensen
zwaaien
terug als kind.

Jeffrey van Geenen

Intocht in verkiezingstijd

Jeffrey van Geenen

Het is nog maar net november
en de laatste bladeren vallen
van drijfnatte bomen
zodat jij weer kunt kiezen
of je links- of rechtsom
tussen de takken door
de maan wil zien schijnen

ze zijn er maar druk mee
strooien met folders en woorden
vol grootste verwachting –
wie weet wordt het waar

maar deze zaterdag gooien we wonderen
en hopen we, zingen we, geloven we
met de kinderen mee: alles komt goed
want hij komt, hij komt.

Jeffrey van Geenen

Gedicht bij het nieuws op 8 november 2023

Jeffrey van Geenen

Ik versta de doden vaak zo slecht
opa fluistert wat onhoorbaars
het portret van oma kijkt mij zwijgend aan

bij de heg zie ik een buurman
van vroeger staan
zijn kat geeft geen kopjes meer

-ik weet niet wat dat zegt

Ik kan wel honderd vragen stellen
de dode antwoordt weinig terug
’t is of een bioloog verzucht:

waren het maar dichters.

Waren het maar dichters geweest

dan konden bundels je vertellen
wat iemand met een blik bedoelt

hoe voor haar de leegte voelt
in een lijf dat niets meer weegt

maar oma blijft zwijgen
de wind waait fluisterwoorden weg
nieuwe buren planten ook dit jaar
een ooievaar naast de heg

hoe slechter ik de dood versta,
hoe meer ik houd van wie nog hier
het hart het klopt het trilt het beeft
voor hoe lief en hoe schoon en
hoe mooi alles,
alles,
alles
wat nog leeft.

Jeffrey van Geenen

Comingout day

Jeffrey van Geenen

Het Houtmansplantsoen verkleurt
de herfst sluipt onze straten in
de eerste blaadjes dwarrelen
naast hun korven terwijl aarzelend onze truien tevoorschijn komen

verderop woedt een storm
dus kom maar binnen –
er zijn stoelen aan de lange tafel bij mij thuis
in mijn buitenwijk
waar jij mag gaan zitten

we hebben glazen
we hebben thee
een bord met lekkers
en een bord om op te spelen

je mag uit alle poppetjes kiezen
het maakt niet uit welke kleur je wilt
hoe het spel ook loopt
ik hoop dat je je bij mij
nooit in een hokje voelt

dat we onze kleuren blijven mengen
iedere dag een nieuwe vlag ophangen
trots op iedereen
die welkom is
bij mij thuis

Jeffrey van Geenen

Zullen wij een wijk opschuiven?

Jeffrey van Geenen

In iedere buurt staat een partytent
met vers gezette thermosflessen
thee van Miriam koffie van Rachid
de buren die je dagelijks ziet
op straat
zwaaien naar de buren die vaker
binnen blijven
ze zwaaien vanachter hun ramen terug

mag ik vandaag een andere buurt
ik ben de mijne nog lang niet zat
maar de jouwe heb ik
nog niet gehad nog niet gekend
ik weet niet waar jij bent als je
thuiskomt
wie naast je woont
wat jullie daar samen doen

al woon ik een kilometer bij jou
vandaan
al lijken we in bijna niets in
wat we denken wat we vinden
wat we eten hoe we heten
toch horen we bij elkaar
wij zijn Gouwenaars
en daarin zijn wij gelijk
al woon ik in een andere wijk dan jij
we steken onze hand op
knikken naar elkaar
jij
bent mijn buur.

Jeffrey van Geenen

Vakantiefoto’s

Jeffrey van Geenen

Al miezert de zon nog dagen: het is zomer
je herkent het in de winkels en op straat
alle vaste figuranten hebben deze weken
een vervanger geregeld
om hun hangplek te bemannen
vertrouwde vakkenvullers zijn op vakantie
en zelfs voorbijgangers lopen minder gehaast
naar het stadhuis

de gasten op het terras spreken Engels Italiaans
er klinkt Frans op ons Montmartre
en Duitsers wijzen elkaar in ‘Oh’s!’ en ‘Ah’s!’
naar de plekken die wij zo goed kennen
dat wij ze niet meer zien
de torens
de gevels
de grachten
de Sint Jan
en dat is misschien het mooist van allemaal
als je kijkt waar zij genieten mag je Gouda herontdekken
een verzameling foto’s met lachende mensen
in onze zo bekende stad

en al miezert de zon dan nog dagen: het is zomer
in de mooiste stad om weer thuis te komen.

Jeffrey van Geenen

Gouds geluk

Gouds geluk

Jeffrey van Geenen

Langs de IJssel staan we stil
de zon zakt achter de lange arm
verderop klinkt geroezemoes
het zijn er veel vandaag
ze praten ze lachen
want ze kennen elkaar
al lang of nog maar net
het klinkt alsof ik erbij wil zijn

er is eten er is drinken
er wordt gezongen en gedanst
het is een prachtig schouwspel
aan de rand van onze stad
dit is Gouds geluk

Jeffrey van Geenen

Foto gemaakt door Abdel Hachimi

Soms vallen dingen onverwacht mooi samen: spreeuwen, mensen, beelden en poëzie. Een festival en een beleving van Gouds geluk – mijn woorden en de prachtige treffende foto van Abdel Hachimi

Fossiel

Jeffrey van Geenen

Als beleid je niet aanstond
kon je altijd al je stem gebruiken
in een protestmars lopen
bewust de juiste producten kopen
posters plakken
een spandoek maken
een rood potlood pakken

wat nu ook kan:
je laat op straat zien
welke kant we op gaan
welke weg we inslaan
en wat we kunnen doen

je brengt je actie in beeld
in behapbaar formaat
het wordt geliked
het wordt gedeeld
en breidt zich uit
als een olievlek

want hoe somber het beeld ook is
mensen houden elkaar vast
omdat we hopen
de toekomst beter te maken.

Jeffrey van Geenen

protest #actie #fossiel #extinctionrebellion

Middelpunt

Jeffrey van Geenen

Natuurlijk
je kan een zaaltje huren om in te trouwen
een stroopwafel bouwen voor het dagelijks bestuur
ansichtkaarten sturen zonder plaatje van mij
maakt niets uit
ik blijf voor altijd het stadhuis

je kan kaas fotograferen zoveel als je lust
of een gracht met een brug waar bovenop wordt gekust
je kan de straten rondom mij keer op keer opbreken
maakt niets uit
ik blijf voor altijd
trots en bewonderd
in het middelpunt
jouw stadhuis.

Jeffrey van Geenen

Vanzelfsprekend, het Goudse Stadhuis.

Op de site van Omroep West kan je stemmen op het mooiste gemeentehuis van de regio. Dat kan er toch maar eentje zijn?