Het is maar een boom.
Met deze ene boom kunnen we het donker niet weghalen uit de wereld.
Het is maar één boom…
We kunnen enkel hier en nu een vuur laten branden.
Vrede wensen en chocolademelk drinken.
Leunen tegen je naaste.
Staan in een cirkel van licht.
De handen vastgehouden.
De armen in elkaar gehaakt
met verwondering en rust op het gezicht.
Met deze ene kaars kunnen we de wereld niet verlichten
Zelfs met één kaars…
Kan je alle andere kaarsen laten branden.
Steek je de fakkels aan in het duister
en de fakkels lopen voorop, daar waar ze lopen:
Daar droogt het op.
Daar gaan de monsters op de vlucht.
Daar brandt de grond.
Daar schittert de lucht.
Daar komt de zon op.
Met dit ene mens in de spiegel red je de wereld niet,
want het is maar één mens…
Een mens die de harten raakt.
Die de zinnen verzet.
Die een ander mens hartelijk welkom heet.
Die de buren troost.
Die lange tafels neerzet
met comfortabele stoelen.
Die zacht is en barmhartig.
Die het dorp roept om een boom te halen.
Die kaarsen maakt en vuren bouwt.
Die ene mens, die ene kaars, die ene boom,
dat ben jij.
Chris Bellekom
Gedicht bij de kerstboom 2024