Gisteren kon ik nog vreesloos naar de vorm van de wolken kijken. Samen met jou. Ik zag olifanten ontstaan, jij een clown met een flapschoen. En je lachte onbedaarlijk. Soms zag je enge monsters of piraten maar dat was niet erg. Want monsters zijn ongevaarlijk in de wolken. En zelfs als de wolken zwart zwollen genoot ik van het rollend grommen. Samen met jou. Ik kneep mijn ogen samen jij telde tot de klap zou vallen en zoende mij op de mond. Tot we allebei nat waren en verliefd. Je fluisterde in mijn oor dat elke druppel die op ons viel een jaar samen is. Maar dat was gisteren. Ruud Broekhuizen