alleen

Eenzame begrafenis in Coronatijd

Peter Noordhoek

Een hand op de kist
Een knik van het hoofd
Een gemompeld ‘daar ga je’
Een controle van de naam
die iets meer dan controle is
Alles helpt, ook ______ op afstand

Eenzaam maakt snel alleen
De man, vrouw, voor ons
die onaanraakbaar
naar graf of urn gaat
Heeft ook ons allen
ongewild ______ op afstand
tot elkaar gezet

Maar troost kent geen tijd
Is niet gebonden aan Corona
openingstijden of
bezoekerslimieten
Er is altijd tijd voor afscheid
Een later laatste afscheid

Dus leg ik in gedachten
mijn hand op de kist
Knik ik mijn hoofd
Noem ik jouw naam
en neem ik geenafstand
tot herinnering

Peter Noordhoek

Gewoon doorlopen

Jan Graafland 
Niet omkijken nu. Gewoon doorlopen. Je voetstappen
horen weerklinken van de gevels. Dat gaat goed.
De uiterste brug over. De binnenstad in. En blijven doorlopen.
Nakijkers. Niet op letten. Onverslaanbaarheid veinzen.

Even stilstaan bij een foto in de etalage (de volkomen blik
van Salgado) mag wel. Maar nu weer doorlopen.
Fier rechtop aan de kroeg voorbijgaan.
Laten zien dat je het aankan; man alleen zijn.

Met je pijp in je mond. Rookwolken uitstotend
als een stoomtrein (ook van staal, en gitzwart geschilderd).
Geen acht slaan op de hond die toeschiet om te bijten,
haast de lijn breekt. Doodgewoon door blijven lopen.


Jan Graafland