Selectie, stimulering en ondersteuning van de Goudse stadsdichter
Ik droom van dichten na Corona als alles weer kan rijmen zoals het nu niet doet Ritme is er wel - lange dagen van opstaan en weer naar bed gaan van achter laptop stofzuiger en weer naar bank en TV gaan Maar rijmen, in de zin dat het klopt en niet zomaar stopt doet het niet Er is publiek, maar dat zie ik niet Er zijn woorden, maar klanken hoor ik niet Niet echt Ik droom van dichten na Corona Dan gaan ogen handen en lijven elkaar weer ontmoeten Gaan meer dan alleen woorden elkaar begroeten
Aanpassen is het motto: Doe dat zoals iemand die stil het bad in glijdt zonder het water te beroeren: dat is aanpassen Aanpassen – Doe dat zoals je je nieuwe kleding aanpast: iets onwennig en wat te strak maar wel iets dat je showen mag Aanpassen – Omdat alles je dat vraagt en jij schuldloos, maar behulpzaam dat gebeuren laat En maar gebeuren laat Aanpassen – Tot het niet meer hoeft en je knipperend met je ogen buiten staat vrij maar onwennig naar buiten gaat Nog lang niet onaangepast, een beetje naakt Aanpassen – Dat is zonder houvast toch aanpassen aan een volgende tijd. Met nieuwe kansen en vast ook nieuwe zorgen. Maar toch, laat mij maar aanpassen aan morgen
In het kader van het project ‘Gouda achter glas’