Stadsgedicht 11 oktober

Het Houtmansplantsoen verkleurt
de herfst sluipt onze straten in
de eerste blaadjes dwarrelen
naast hun korven terwijl aarzelend
onze truien tevoorschijn komen

verderop woedt een storm
dus kom maar binnen-
er zijn stoelen aan de lange tafel bij
mij thuis
in mijn buitenwijk
waar jij mag gaan zitten

we hebben glazen
we hebben thee
een bord met lekkers
en een bord om op te spelen

je mag uit alle poppetjes kiezen
het maakt niet uit welke kleur je wilt
hoe het spel ook loopt
ik hoop dat je je bij mij
nooit in een hokje voelt

dat we onze kleuren blijven mengen
ieder dag een nieuwe vlag ophangen
trots op iedereen
die welkom is
bij mij thuis.

Jeffrey van Geenen