Oosthaven 14

Dit huis gaat door!
Zo smal als het is
Zo lang als het is
Zo recht als de sleuf
er onder is van
rinket tot riool
Kronkelt het huis ook nog
Eens als een slang om zijn as
Gooit zijn hele en halve
daken omhoog
Jaagt houten trappen
bijna loodrecht er achteraan
En gooit na vele stappen
er nog een uitbouw achteraan

En wie dan eindelijk bij het
verre geprofileerde kruiskozijn
en de oude bakkersoven staat
Ziet dat het nog groen
en glorieus verder gaat
Want pas bij de Motte
mot het stoppe

Mooi dat hier in Gouda
huizen als deze zijn
die schijnbaar klein
hun lange lengte
door Gouda leggen

Peter Noordhoek

De Motte

In het hart van het nat
kwam de Motte
Een zandstrook naar niets
Een steen in een kring
van water en steeds meer iets

Een verhoging, maar hoe hoog?
Met opbouw, maar hoe groot?
Wat we weten is vaak
net zo zacht als het veen
om de Motte heen

Wel laat zich dit vermoeden:
men was daar niet alleen
Over water, door het veen
kon men elke dag
nieuwe reizigers begroeten

Ik woon daar nu zelf langsheen
bij een sloot die ooit slotgracht was
bij schaarse aarde zompig te leen:
een Motte met als motto
ben je in ’t veen, moet je hier langsheen


Peter Noordhoek