politiek

Nieuwe Bestuurscultuur

Jeffrey van Geenen

Hij lag er nachten wakker van
schoof de beslissing voor zich uit
maar vanmorgen stond hij op
en vond een reden
voor zijn rol

“Leden van de Staten
lieve jullie allemaal
het gewauwel in de Kamer
werd mij dit jaar te brutaal
de opgefokte sfeer en het sneren naar elkaar
maakten mij kwaad – nu is het klaar
vandaag is Prinsjesdag

ik kan mij geen crisis heugen
of ik sloeg mij er doorheen
ik kan bewezen beter stamelen
dan welke premier
en ik bezweer u dat ik u hier graag
wat eerder mee had verrast
maar bij koninklijk besluit heb ik
vandaag het parlement afgelast
ontbonden want fair is fair
regeren als een vorst
klinkt pas echt extraparlementair

ik heb er lang over nagedacht
wat ik jullie voor zou lezen
maar bij deze: hou je mond
en doe normaal
alleen mijn dochters
mogen zich als prinsesjes gedragen
en wen hier maar aan
dit zijn de nieuwe Prinsjesdagen.’

ZKH Willem-Alexander
en zijn Goudse ghostwriter
Jeffrey van Geenen

Gouda bij nacht

Hanneke Leroux

Van bovenaf ziet de stad er niet anders uit
Nietsvermoedende mensen
komend en gaand wie weet waarheen
de Goudse contouren en grenzen
onmiskenbaar herkenbaar
maar vanbinnen broeit er iets

Het is nog licht. De avond valt voor het eerst weer helder
en zacht
Een enkel wolkje aan de lucht
Een wethouder fietst
eenzaam weg van het Huis van de Stad

Iets grijpt ons dan naar de keel we weten niet wat

Van bovenaf ziet alles er nog hetzelfde uit
Vanbinnen broeit er iets
Het gaat over grenzen
Het gaat over politiek
De teerling wordt geworpen
De nacht valt radeloos over onze stad

Gouda bij nacht

Hanneke Leroux 
Van bovenaf ziet de stad er niet anders uit 
Nietsvermoedende mensen
komend en gaand wie weet waarheen 
De Goudse contouren en grenzen 
onmiskenbaar herkenbaar
Maar van binnen broeit er iets

Het is nog licht. De avond valt voor het eerst weer helder 
en zacht
Een enkel wolkje aan de lucht 
Een wethouder fietst
eenzaam weg van het Huis van de Stad

Iets grijpt ons dan naar de keel we weten niet wat 

Van bovenaf ziet alles er nog hetzelfde uit
Van binnen broeit er iets 
Het gaat over grenzen 
Het gaat over politiek
De teerling wordt geworpen
De nacht valt radeloos over onze stad

Balzaal van het bestuur

Ruud Broekhuizen 
Ik schrok niet.
Toen de eerste partijen
samen dansten en
hun voeten sneden
bij de samba van arrogantie 
op de bebloede scherven
van hun nederlaag.

Ik schrok niet.
Toen de andere coalitie 
in brutaal geniep
de polka danste
met getrokken neuzen 
naar geplakte pleisters 
aan de zijkanten.

Ik schrok niet. 
Toen de Positieven polonaise liepen en
hun vrienden verraadden
door de rij te verlaten 
om zingend te zoeken 
naar oude liefdes.

Ik schrik.
Hoe mijn stem versterft 
tussen minachtend gewals 
van parende politici
in de balzaal van het bestuur
waar de vloer vol ligt
met gebroken respect.

Ruud Broekhuizen