Reizen door de tijd

Ze reisde door de tijd voor bijna 100 jaar
En nu op mijn 13de neem ik het over van haar
En tijdens haar leven
Zag ze alles veranderen
Maar de gebouwen bleven
Ook het stadhuis en de Sint-Jan
Ze hielden stand
Als levende herinneringen
Van een uitgestorven tijd

Als start van een nieuwe tijdreis
Want ik ben begonnen met mijn reizen
Door naar ze te kijken
En proberen te begrijpen
Hoe ze ooit zijn gemaakt
En wat voor mensen hebben het gedaan
Soms stel ik mij dat soort vragen
En door die bij me te dragen
Voelt het alsof ik door de tijd heen reis

Ook denk ik als ik naar school fiets
Langs de Hoge Gouwe
Misschien keek Inez Meter tientallen jaren geleden
Naar precies dezelfde gebouwen
In dezelfde straat en dezelfde wijk
Maar gescheiden door de tijd

En de tijd is niet ons enige verschil
Want hoewel ze veel heeft gedaan
Is ze nooit uit Gouda weggegaan
Maar ik wil niet voor altijd in Gouda blijven
Daarvoor wil ik veel te graag rond de wereld reizen
Maar ik wil wel naar mijn jeugd in Gouda kunnen kijken
En een gevoel van trots en dankbaarheid krijgen.

Timo van Gastel

Wij zijn een tuin

Het land is bos en duin en weide.
De wereldstad is een tuin en de mensen zijn gezaaid
in lange strakke wuivende rijen.
Er zijn tafels voor het verpotten.
Lof aan de zaaier. Dit is vruchtbaar land.
De mensen verstrengeld in hun waarde
onder de aarde hun wereld en ze delen elkaar

Tussen de tafels door zweven valse wespen,
fladderen nachtvlinders en klauwen kippen de wormen uit het gras.
Het was een lange winter. De zon ging vroeg onder.
Maar hier is dan het licht waar het maanden niet was.

De eerste bladeren ontploffen aan de takken
En het licht van de wereld valt weer over de aarde,
niet langer woest maar vol weerloze waarde.
Het is niet lang meer van avondrood tot morgenstond.
We leven allemaal op dezelfde grond.

Vandaag wordt er liefde uitgedeeld.
Bakken, handenvol, massa’s, bergen,
oneindige onvoorwaardelijke liefde.
Het licht van de wereld is weer terug gekeerd in het leven
en alles is vergeven.

Niet langer aan het kruis. Niet langer ledig.
En de rokken wapperen weer, de slippers slippen,
Op het terras van de wereldstad: T-shirts, thee en de dagen vredig.
Dus vul de manden met brood en vul de glazen met wijn.
Laat er altijd voorjaarsregen zijn!

Die mens die naast je zit.
Die mens tegenover je heeft gisteren nog gehuild.
Wandelt misschien al dagen met stil verdriet.
Hoopt dat je het niet ziet
en zit nu hier en lacht je aan.
Voel zijn hart en vraag haar naam

Wat er in ons allen van binnen zit:
Onzekerheid en bloed. Zenuwen en pit.
Adem en spieren. Liefde en botten.
Dood gaan is niet rotten.
Het is voor eeuwig leven.
Onder de grond zijn we allemaal gelijk.
En alles is vergeven.

Chris Bellekom
Stadsdichter van Gouda
21 april 2025 tijdens het Paasontbijt op de markt.

Interbellum

De ironie is dat ik wel kan schaken, maar niet echt goed
Het is meer iets om me te vermaken, dan iets wat dringend moet
Ik speel constant door me achter koningin en torens te verschansen
en besef me: De wereld hangt aan elkaar van precaire balansen

Laten we vrede nastreven.
De boten in de haven laten
De vliegtuigen aan de grond
De kisten in de kast

De hebzucht en de paniek slaan toe bij alleenheersers.
Als het te goed gaat met de mensen raak je de macht kwijt
Er zijn te veel wapens en te veel soldaten in vredestijd
En dat zijn er luttele dagen later veel en veel te weinig.

Laten we vrede nastreven
De machines goed geolied
De logistiek geregeld
De wapens in de wapenkast

Ik heb mijn buik vol van ontplofte gasleidingen, vermiste kernwapens
vage beelden van drones en tanks die ontploffen.
Oorlog is geen jongensboek! Er zit geen glorie in de dood
Mijn kleine jongen is bijna achttien en nog lang niet groot

Laten we vrede nastreven.
De boten in de haven laten
De vliegtuigen aan de grond
De kisten in de kast

Laten we vrede nastreven
De machines goed geolied
De logistiek geregeld
De wapens in de wapenkast
Al het materieel in orde

Spreek zacht en draag een grote stok
Bal een ijzeren vuist in een fluwelen handschoen
Als je vrede nastreeft bereid je dan voor op oorlog
Laten we vrede nastreven.


Voor Dhr. Luitenant-generaal Ludy Schmidt, plv. Commandant der Strijdkrachten

Chris Bellekom
Stadsdichter van Gouda
uitgesproken tijdens de François Vranckenlezing
10 april 2025

Burgermeester

Gezocht BM m/v – februari 2019

Een passie voor kaas en kaarsen.
Die in ’t berbers vloeken kan.
Zo’n dame met waarlijke pit.
Die die ketting maar opsmuk vindt.
En de stad draagt als een ouwe jas.
Die recht op haar zadel zit.
Die Vroman citeren kan,
En Noorse kerstbomen kapt.
In bezit van zijn eigen gebit.
Een meesteres in raadsleden mennen.
Met een scherpe schaar voor lintjes.
Nog immer kwiek en fit.
Die oor heeft voor de stemmen op straat.
Die oog heeft voor goed en kwaad.
Dus ik zeg je dit:
Een glimlach en een vriendelijk woord.
Met een hart voor poëzie en kunst.
Zo’n burgemeester wordt een hit.
Een goed gevoel voor humor.
Een vrouw van stavast.
Of zo’n jongen van de Wit.

Gevonden BM m/v – april 2025

(Vandaag ben ik een handelaar in superlatieven
Ik kan niet veel anders dan handelen in clichés
Vandaag strooi ik even met observaties en complimenten
Zelden hebben een kleine stad en een burgemeester
Zo goed bij elkaar gepast als Gouda en Pieter Verhoeve)

Hij heeft…
Een passie voor kaas en kaarsen.
Die zelfs in ’t berbers vloeken achterwege laat.
Zo één met waarlijke pit.
Die die ketting maar opsmuk vindt.
En de stad draagt als een ouwe jas.
Die recht op zijn zadel zit en afstapt voor een pintje
Die Vroman citeren kan,
En Noorse kerstbomen kapt.
Jong nog. Vitaal. In bezit van zijn eigen gebit.
Een meester in raadsleden mennen.
Met een scherpe schaar voor lintjes.
Die handen geeft en schouders slaat.
Die oor heeft voor de stemmen op straat.
Die oog heeft voor goed en kwaad.
Dus ik zeg je dit:
Een glimlach en een vriendelijk woord.
Met een hart voor poëzie en kunst.
Zo’n burgemeester is een hit.
Een goed gevoel voor humor.
Een man van stavast.
En zo’n jongen van de Wit!

5 april 2025
Chris Bellekom
Stadsdichter Gouda
Voorgedragen voor de radio tijdens de Burgemeestersspecial voor Pieter Verhoeve

De Kaasmarkt

Een paar luttele minuten danst en klingel-klangelt het carillon van de Sint-Jan. Nog een maand tot de Meideun. En ik ben content. Met een prachtig plat accent hoor ik dat mijn hele leven. Het is zover. De zomer is begonnen.

Er wordt gehandeld en geschimpt, een poot uitgedraaid en afgedongen. Het teken is gegeven. De bel is geluid. Het startschot heeft geklonken. Buiten staan ze met vlakke handen op andere vlakke handen te klappen. Onder het waakzaam oog van de Waag, de waagmeesters en de Ere-Waagmeesters wagen de toeristen zich schoorvoetend tussen de kazen.

Mijn glimlach kan niet breder. Mijn trots kan niet groter. Ik heb in de klas gezeten met meisjes die glimlachend in fotoboeken staan van Peru tot Canada en van Egypte tot Japan. Meiden die klompen konden dragen alsof het hoge hakken waren, rokken wapperend in het vroege ochtendlicht dat van de vers geboende keien van de markt afspringt. Ik heb in de klas gezeten met jongens die in rode boerenkiel van karren af met ronde wielen wierpen. Jongens die riepen en knipoogden naar de dochters van bezoekende Italianen. Dochters die later terug kwamen. Die door de liefde voor de kaaskop het vaak barre weer op de koop toe namen.

Ik heb op de hoeken van de stad gewoond waar de paarden voor de karren onmenselijk vroeg mij voorbijreden. Waar ze vanaf de bokken ‘Mogge’ wensten. Ik heb jarenlang de donderdag vrij genomen. De donderdag is in mijn ogen de enige dag in de week die staat voor alles wat Gouds is. De marktkooplui in de ochtend. De kaasmarkt. De terrassen, de dichters, koffie met mijn ouders en zelfs het gekrakeel over het parkeren en de koopavonden. Goudscher dan dit wordt het echt niet.

“Goedemorgen dames en heren een hartelijk welkom in Gouda”,
“Goodmorning ladies and gentlemen, welcome to Gouda”,
“Bonjour mesdames et messieurs bienvenue a Gouda”,
“Schöne Gute Morgen meine Damen und Herren Herzlich Willkommen in Gouda”.

Een paar luttele minuten later danst en zingt het carillon van de Sint-Jan. En ik ben content. Met een prachtig plat accent hoor ik dat mijn hele leven. Het is zover. De zomer is begonnen in Gouda.


Voorgedragen:
Chris Bellekom
Stadsdichter van Gouda
Tijdens de opening van de kaasmarkt op 3 april 2025

De wereld zit vol wolven

De wolf die groeit is de wolf die je voedde,
dus wees voorzichtig en kijk uit.
Blijf rustig en op je hoede,
want de wereld zit vol wolven.
Kleine grijze en grote boze wolven

Breng vandaag geen koekjes naar oma toe
en laat je rode kapje in de kast.
Haal voor 72 uur noodvoorraad in huis.
Kijk ook of je met z’n zevenen in de wandklok past.
(Trojka hier, trojka daar)
Midas maakt graag biggetjes klaar.
Bouw je huisje niet van stro of takken.
Hoop op houthakkers die staan te hakken.

Neem het nieuws met een korreltje zout,
vaak valt het echt wel mee.
Bestel anders wat beukennootjes en een glaasje grenadine
bij ‘t Vaantje of het Praatcafé

Ja, de wereld zit vol wolven.
Kleine grijze en grote boze wolven
Maar de wereld is héél groot…

Chris Bellekom

ter gelegenheid van 1 april