Weet je nog hoe donker het was
lege straten, lege cafés
winkels dicht, lichten uit
het jaar begon naargeestig
maar het werd beter
eindelijk een beetje zoals normaal
waar deze stad twee jaar op wachtte
waar deze stad twee jaar naar smachtte
wij hebben maanden feestgevierd
het was warm, het was licht
en we probeerden te negeren
wat we hoorden in het nieuws
en nu,
nu is het feest, het vlees, het licht
dit jaar zo duur geworden
en nu,
nu het koud en donker wordt
nu er nog steeds een oorlog woedt
nu zijn er nog steeds huizen tekort
lijken we verleerd
hoe samenleven moet
dit zijn de dagen die donker zijn
en toch zijn wij hier gekomen
staan we hier voor het eerst
of voor de zoveelste keer
naast vrienden en vreemden
het is donker in de stad, in het land
maar niet in ons
want wij staan hier, samen
en wij hopen
wij geloven
wij willen weten
dat het straks toch lichter wordt
het begint met hopen
hier samen op dit plein in Gouda
waar wij zij aan zij kunnen staan
dit zijn de donkere dagen
maar wij steken een voor een
allemaal onze kaarsjes aan.
Jeffrey van Geenen
