Waren het redders die
een hagedis bevrijden wilden?
Pubers die hun drang tot slopen
niet bedwingen konden?
Klassiekers die een gifgroen ding
in ’t Hout niet verdragen konden?
Of was het erger? Een vorm van
het kwaad dat Vroman
bijna deed verdwijnen?
Gelukkig. Naar blijkt wisten
de sukkels slechts de
sokkel te kraken
Niet het beeld zelf
Vroman zelf wist goed
hoe wankel elke sokkel is
Zocht niet de hoogte
maar de grond en
vond tussen de stenen
van het Jappenkamp een hagedis
en beschreef hoe tijdelijk alles is:
“Wij zijn verschijnselen
van zo korte duur
dat wij verdwijnselen zijn
van de natuur”
Tussen de stenen werden
Hij en de hagedis
knipoogvrienden
warmtezoekers
liefde vinders
alles van korte duur
Als we dan in beelden
deze overblijfsels hebben
Laat die dan staan
Voor langer duur
Peter Noordhoek