Van slopers en makers

Muzikanten van de lange arm
een kunststof hagedis
het hoofd van een kaasmeisje
een gestolen bronzen kikker
alles kan kapot

ik wil weten hoe je vernielzucht smaakt
als een kunstwerk kraakt als je het breekt
wat proef je dan

vertel het me
laat het zien
geef er woorden aan
beeld het uit
maak er iets van
wees er trots op

maak
wij staan klaar
om het te bewonderen

en wie weet
past het tussen alle nieuwe beelden
performances schilderijen en liedjes

want ook al maak je steeds iets stuk
makers zullen altijd nog meer maken.

Jeffrey van Geenen

Overblijfsels

Waren het redders die
een hagedis bevrijden wilden?
Pubers die hun drang tot slopen
niet bedwingen konden?
Klassiekers die een gifgroen ding
in ’t Hout niet verdragen konden?
Of was het erger? Een vorm van
het kwaad dat Vroman
bijna deed verdwijnen?

Gelukkig. Naar blijkt wisten
de sukkels slechts de
sokkel te kraken
Niet het beeld zelf

Vroman zelf wist goed
hoe wankel elke sokkel is
Zocht niet de hoogte
maar de grond en
vond tussen de stenen
van het Jappenkamp een hagedis
en beschreef hoe tijdelijk alles is:

“Wij zijn verschijnselen
van zo korte duur
dat wij verdwijnselen zijn
van de natuur”

Tussen de stenen werden
Hij en de hagedis
knipoogvrienden
warmtezoekers
liefde vinders
alles van korte duur

Als we dan in beelden
deze overblijfsels hebben
Laat die dan staan
Voor langer duur

Peter Noordhoek