Waren het redders die een hagedis bevrijden wilden? Pubers die hun drang tot slopen niet bedwingen konden? Klassiekers die een gifgroen ding in ’t Hout niet verdragen konden? Of was het erger? Een vorm van het kwaad dat Vroman bijna deed verdwijnen? Gelukkig. Naar blijkt wisten de sukkels slechts de sokkel te kraken Niet het beeld zelf Vroman zelf wist goed hoe wankel elke sokkel is Zocht niet de hoogte maar de grond en vond tussen de stenen van het Jappenkamp een hagedis en beschreef hoe tijdelijk alles is: “Wij zijn verschijnselen van zo korte duur dat wij verdwijnselen zijn van de natuur” Tussen de stenen werden Hij en de hagedis knipoogvrienden warmtezoekers liefde vinders alles van korte duur Als we dan in beelden deze overblijfsels hebben Laat die dan staan Voor langer duur Peter Noordhoek