Peter Noordhoek is dichter zonder dat zo te hebben bedoeld. Voor ‘echte’ dichters heeft hij altijd een groot ontzag gehad, maar zelf heeft hij moeite zich zo te zien. Hij ziet het meer als een soort ‘zingend proza’, waarbij het inhoudelijk best diep kan gaan, maar de woorden te volgen blijven. Verder kenmerkt zijn werk zich o.a. door een voorkeur voor bijzondere thematiek: gedichten over werk (‘organisatiepoezie’), gedichten over kerst en nieuwjaar, over clichés, over politiek en bestuur en andere invalshoeken die buiten de gebruikelijke thematiek vallen.

Omdat zijn periode als stadsdichter nagenoeg geheel samenvalt met Corona is ook daar een bundel over. Hij meest koestert hij de dichtroman ‘Over de rand’. Op een dag verzamelde hij alle gedichten die hij tot zijn 28e geschreven had, legde deze op volgorde van een mensenleven en liet een oude man vertellen hoe de gedichten zijn leven beschrijven.

Inmiddels is het nodige van zijn hand verschenen. Op www.peternoordhoek.nl staat een uitgebreid overzicht, inclusief meerdere bundels van zijn hand. Deze bundels zijn ook te downloaden of verkrijgbaar via Uitgeverij MeerdanNu.

Recht op mensenrechten

Mensenrechten
Zijn het feit
Dat wij wereldwijd
Gelijk zijn

Het is moeilijk want iedereen verschilt en soms staat dat in de weg
Mensen hebben macht over de ander
En angst vermorzelt mogelijkheden
Er is altijd weer een nieuwe reden
Om de regels niet te volgen

We zouden anderen helpen
Maar ook dat blijkt moeilijker dan het leek
Mensen hebben recht om hun geloof vrij uit te oefenen
Maar toch worden ze nageroepen omdat zij
Anders zijn

Armoede is nog steeds een ding
Maar iedereen heeft toch recht op een goed inkomen
Jammer dat dat toch niet helemaal goed ging

Laten we anderen helpen
Het is immers onze taak om mensenrechten voor iedereen te maken
Want iedereen heeft recht op mensenrechten

Brecht Boekraad

Mensenrechten
Zijn het feit
Dat wij wereldwijd
Gelijk zijn

Het is moeilijk want iedereen verschilt en soms staat dat in de weg
Mensen hebben macht over de ander
En angst vermorzelt mogelijkheden
Er is altijd weer een nieuwe reden
Om de regels niet te volgen

We zouden anderen helpen
Maar ook dat blijkt moeilijker dan het leek
Mensen hebben recht om hun geloof vrij uit te oefenen
Maar toch worden ze nageroepen omdat zij
Anders zijn

Armoede is nog steeds een ding
Maar iedereen heeft toch recht op een goed inkomen
Jammer dat dat toch niet helemaal goed ging

Laten we anderen helpen
Het is immers onze taak om mensenrechten voor iedereen te maken
Want iedereen heeft recht op mensenrechten

Brecht Boekraad

junior Stadsdichter van Gouda

ter gelegenheid van de expositie ‘wat betekenen mensenrechten voor jou’ in de Garenspinnerij op 1 juni 2024

Krom

De oplossing bleek zo simpel
we graven gaten aan de randen van de stad
en duwen daar voortaan de rommel in
zo veegt iedereen zijn straat schoon

we wennen zo snel dat we wel gek zouden zijn
het te houden bij groen, plastic en papier
wij doen hier afstand van
wat we niet meer nodig hebben

slechte gewoonten
onhebbelijkheden
missers uit het verleden
ongehoorde gedachten
net niet neutrale ideeën

alles wat we te min achten
alles wat lijkt op een protest
stop je het best heel diep en heel ver
weggefilterd
gezuiverd
opgeruimd

want dat staat netjes
in een straatbeeld zonder afvalligen.

Jeffrey van Geenen

Stadsdichter van Gouda

Deze week in het nieuws: een nieuw manier om met afval om te gaan. En zaterdag opent in de Garenspinnerij de expositie ‘wat betekenen mensenrechten voor jou’ van Amnesty International.

Vrijheid vertelt

ik worstel met de doden in mijn hoofd
en al hun verhalen

vorig jaar heb ik de Tweede Wereldoorlog begraven
dus vertel ik wat ik hoorde

dit is het verhaal van de jongen
die op Java een kuil heeft gegraven
om een locomotief te verstoppen
dit is het verhaal van de man
die met de Spelbrekers uit Amersfoort brak
naar Rotterdam sloop en sliep in een kolenkit
dit is het verhaal van de vrouw
dit is het verhaal van de stad
dit is het verhaal – mijn verhaal
dit is het verhaal van de leraar
die soms niet weet hoe ik dit kan vertalen
hoe ik jongeren de wereld moet duiden
als we het nieuws hebben gezien

wat betekent dit nooit meer
nooit meer oorlog
nooit meer doden
nooit meer haten
nooit meer praten
over een ander
als een zwakker minder mens

ik weet niet aan wie jij straks denkt
maar vandaag wordt niemand vergeten

wie je ook bent, wie je ook kent
samen denken wij aan iedereen

en na de stilte zijn wij er nog
kunnen wij onze buren
onze vrienden vragen
wie zij de vrede wensen

en schrijven wij
voor alle mensen
een nieuw verhaal

en niemand wordt vergeten.

Jeffrey van Geenen

Stadsdichter van Gouda

ter gelegenheid van 4 en 5 mei 2024

Bevrijdingsdag

zonder titel

Mijn moeder heeft mij gastvrijheid geleerd
ik wil geen woorden vuil maken
maar ze oppoetsen
ze delen en schoon spreken met jou
dus kom met mij aan tafel

mijn moeder heeft het mij zo geleerd
dat ik altijd een extra bord
neerzet voor een onverwachte gast
dat ik altijd genoeg bak en kook
zo dat het ook voor hem of haar past

heel veel moeders in deze buurt
leren ons zo geluk te vermeerderen
gastvrijheid te delen
dus schuif maar aan

wees een gast aan mijn tafel en voel je vrij
voel je vrij om iets te pakken
vrij om iets te zeggen
vrij om te lachen
vrij om op te staan en verder te gaan
en vrij om terug te komen

en dan mag ik ook jouw gast zijn

onze moeders hebben ons gastvrijheid geleerd
hier hoeven wij geen woorden aan vuil te maken
deel schone woorden met mij
als je dat wil
je bent vrij om te delen
te doen en te laten
aan onze tafel
in onze buurt.

Jeffrey van Geenen, stadsdichtergouda
ter gelegenheid van de Vrijheidslunch georganiseerd door buurthuis de Speelwinkel.

4 mei gedicht

Het verleden kijkt ons toe
De soldaten die stierven voor een land voor vrijheid
laten hun ogen verwachtingsvol op ons rusten
De moeders en dochters en broers en vaders hebben hun hoop in onze handen gelegd
Omdat zij weggevoerd zijn van hun thuis
Verzetshelden groot of klein rekenen erop dat we hulp zullen bieden aan wie dat nodig heeft omdat zij het niet hebben overleefd
Hun tranen zijn onze regen

Het verleden kijkt ons toe
De ontelbare ogen van toen zijn op ons gevestigd
Triest omdat er nog steeds oorlog wordt gevoerd en ze verwachtten dat we hadden geleerd
Van hun fouten maar dat hadden ze verkeerd
Levens zijn gesneuveld voor een vrijheid die nu is
De tijd verlangt van ons dat we die niet zullen vergeten

4 mei 2024, Brecht Boekraad

Eeuwig rijk

Wie
Heeft bepaald dat ik
In een wereld op moet groeien waar de aarde opwarmt
Wie heeft bepaald dat we net zo lang gaan wachten tot het echt niet meer kan
En de kinderen wel weer met het probleem te laten dealen
Wie heeft dat bepaald

Want we weten dat de zeespiegel niet gewoon weer daalt
Maar laat ik heet gaan douchen en denken aan mijn persoonlijke problemen
Want ach wat is het leven zwaar
Raar, het zal wel toeval zijn van die temperatuur in februari
De verbazing is vaak van korte duur

Want nu ik erover nadenk wanneer viel ook alweer die laatste sneeuw
Dat warme is vast gewoon iets van deze eeuw
Zal wel de schuld zijn van de jeugd.

De honger in de landen ver vandaan komt toch nooit hier
Toch?
Nee ik denk dat het nep is
Al dat activistische gezeik wat een onzin
Het komt wel weer goed we zijn immers eeuwig rijk

Brecht Boekraad

Junior Stadsdichter van Gouda

Voorgedragen bij haar kennismaking met de gemeenteraad, 9 april 2024

Gouda mijn thuis

Gouda mijn thuis

Gouda is mijn thuis
Niet te groot, niet te klein
Perfect voor mij
Gouda is de stad waar mijn huis staat
Maar mijn huis maakt niet mijn thuis
Ik heb mijn vrienden hier in de buurt
En mijn gezin om mij heen
Herinneringen maken doe je namelijk samen en niet alleen
Zwemmen in de plassen
Rondhangen door de stad
En er is nog zoveel meer te doen hier in het groene hart
Elke plek hier in Gouda bewaart een herinnering van mij
Zo heb ik jullie allemaal dichtbij
Dichtbij in mijn eigen herinneringen kluis
Dat maakt Gouda mijn thuis

Nynke Boeijinga

Thuis in Gouda

Thuis in Gouda

Ik droomde dat ik wakker werd op een andere plek
Wow, verlost van meesters en juffen,
Geen wekkers, vervelende taken
Huiswerk maken, ben je gek
Het stoplicht op de Kleiweg, was er niet
Knoeien bij het ontbijt, niemand die het ziet
Niet voor acht uur op hoeven staan
Supersnel eten, Supersnel fietsen
Oh nee, gymschoenen vergeten

Op die andere plek zijn
Geen ouders die zeuren over chocolademondhoeken
Over Schermtijd, kamer opruimen
Of tandpastavlekken op broeken
Zoveel ijsjes eten als ik kan
Wow, lekker dan

Maar, schiet me opeens te binnen
Op die vreemde plek
Kan ik daar David Gelato wel vinden
En kan ik daar wel jachtseizoen spelen
Op een grote drukke markt
Door lange dunne steegjes rennen
Snel een goede verstopplek zoeken
En alle geheime hoeken verkennen
Kan ik daar gamen bij de buren
Tijdens een regenachtige dag
En uren naar FIFA turen
Zijn daar wel mijn kippen Happie en Tokkie
Die piepen en pokken
Als ik ze met druiven probeer te lokken

Dan word ik wakker, de wekker gaat, de droom is voorbij
Juffen en meesters wachten op mij
Terwijl ik me onder de dekens uit woel
Na die droom weet ik eindelijk zeker
Dat ik me hier thuis voel

Timo van Gastel

De reden dat ik hier sta

De reden dat ik hier sta

Hier op deze plek
Hier
Ja
Hier
Stond een man
Die de hele dag chocolade maakte
Voor de mensen om van te genieten
Daar
Ja
Daar
In dat huis
Woonde een kind
Dat angstig naar de lucht keek
Bang voor de bommen van de oorlog
Om die hoek
Bij het winkeltje om die hoek
Die
Ja
Die
At een jonge vrouw
Haar allereerste stroopwafel
Ergens
Op het plein
Het
Plein
Ja daar
Zag een oudere man de stad in vlammen opgaan
Vroeger
In een tijd lang geleden
Was er een graaf
Die Gouda stadsrechten gaf
Al deze mensen
Voor ons
In het verleden
Zijn de reden dat ik hier nu sta

Brecht Boekraad