zie de stad als een zwembad om in te duiken beleef haar ruimte; ze nodigt je uit baad in de golfslag van dag en nacht ontspan en laat het tobben varen hier tref je elkaar, hier kan je gesprekken sparen overal beweging, wat is Gouda zonder water? zie de stad als een zwembad om in te duiken beleef haar ruimte; ze nodigt je uit om samen te komen, de grond te gebruiken de tijd te verdrijven binnen en buiten zo veel levens, zo veel bedrijvigheid en momenten stromen langs je heen zie de stad als een zwembad om in te duiken Klara Smeets
Erasmus
“reizigers zijn wij in deze wereld, geen bewoners” , zegt hij, terwijl hij opduikt in de stad de woonplaats die hij eens verlaten had om te vergeten, om meer te weten, om te ontdekken nu vind ik hem op steeds meer plekken sprekend terug ik kom hem tegen bij de koster hoor hem prevelen in een tuin zie hem dralen bij een stadsgids die zijn levensloop uitspelt en herken hem in zijn moeder die zo graag van hem vertelt hij bereisde zo veel landen en bereikte er nog meer met woorden die riepen om verandering nu eeuwen later, is hij nog steeds niet stil maar laat zijn stem weer horen in de straten van zijn jeugd Klara Smeets
weerzien
terug van pittoreske vakwerkhuizen watervallen, forten, tuinen oogt de stad mij ruim genoeg de markt omarmt me genereus en gevels groeten mij vertrouwd terug op dit plein mis ik niets behalve een fontein misschien die je slenterpas zo mooi begeleidt Klara Smeets
reprise
zwermen zonnehoeden, rugzakken buidels en omgeknoopte regenjassen vullen het marktplein in een geheimzinnige cadans klitten samen het doek gaat weer omhoog en een oud gebouw is toneel voor de zomer speelt Nederland in honderd talen met ingehouden adem wordt er gewacht op de poppenkast van een graaf die stadsrechten schenkt de wijzer schuift naar het hele uur en in een oogwenk staat er een paleis Klara Smeets
twijfelachtig
de zomer kwam met horten en stoten ze verslikte zich, struikelde glipte weer weg en bloosde even verstopte zich telkens in najaarsregen bij terugkomst terwijl de stad blakend wachtte haar markt trok een goudgeel zandstrand aan en iedereen was klaar voor nachtenlang behangen met buitenlucht maar de zomer zuchtte verlegen Klara Smeets
Stel
dat de stad een huiskamer is de deur staat altijd open gasten blijven hangen in gesprek met een ander omdat ze ‘en passant’ een metgezel herkennen in een voorbijganger in zo’n plaats wordt gejaag vervangen door aanwezig zijn geef Gouda een bank om op neer te ploffen en we vullen de ruimte met ontmoeten en vinden en in elke groet bouwen we een thuis Klara Smeets
hoorzitting
getouwtrek is er steeds, tussen de kordaten; advocaten van de rust en eisers van beweging ze hebben allen, ja allemaal een mening over de zevende of eerste dag van de week en wat hij de stedeling moet geven; gepaste stilte of meer reuring lege straten, nee tassen vol hoe open mag de zondag zijn? de een schermt met bezinning en traditie de ander weet een einde aan de crisis zo ziet tweedracht er dus uit en zo al vele jaren maar in alle onenigheid zoekt men nu echt naar een goed besluit is er ook een rechter?
Dag man met de hoge baret
‘Kunst beweegt’ – G. de Kleijn
in elke ontmoeting zie ik het weer: je trekt me aan en duwt me weg zoals een mens zich niet laat kennen, nooit helemaal, nooit onvertaald toch raak je aan verandert een tel de dingen die daarvoor niet spraken je hebt geleefd, beweegt je trilt na op dit doek en ik lees in de schaduw van je gelaat een regelmatige ademhaling bravoure en rust, alsof je jezelf sust delen je gezicht in tweeën misschien blijft die droeve blik wel hangen in de gangen van je bescheiden paleis vertelt dan van een welgesteld man met een vreemde baret en een reis Klara Smeets
Bij het schilderij ‘Man met hoge baret’ van Ferdinand Bol, dat Museum Gouda zal verlaten. Zie voor meer informatie www.museumgouda.nl (nieuws januari 2013)
Ondergronds
onder keien, stoeptegels, asfalt liggen legio wegen, andere steden niet eens ver van onze voeten vandaan verstopte objecten prevelen oude verhalen en houden heimelijk verleden in een sluimerstand - lakenloodjes, kanonskogels ovens van een lakenverver bronwaterkruiken, voorraadpotten molenstenen, vloeren, haarden kruisboogbouten, pijpen, scherven en afval dat nooit echt verdween - overal waar de bodem bedekt is met nu is vroeger op te graven
Informatie over archeologische vondsten in Gouda: Archeologische vereniging Golda, www.golda.org
daarna
stel je voor je leeft een oorlog die je dagen vult die de stad in duister hult je leeft een oorlog die langer duurt nooit meer lijkt te stoppen en dan is daar het uur dat je vrijheid voelt zakdoeken zwaaien vreugde vlaggen waaien buiten zonder dat de ruiten worden ingegooid en de bewoners weggevoerd - iedereen open, iedereen ontroerd door soldaten op schouders en dansende ouders die met kinderen slingers op de markt vormen, zo werd vrij zijn een feest dat wij delen