de woorden
die ik gisteren dacht
vind ik niet meer
er is heimwee 
naar die woorden

woorden over
de kern van bestaan
woorden over de kern
van verlangen
woorden over
de kern van eeuwigheid

de woorden
die ik gisteren dacht
vind ik niet meer


Inez Meter

Godlof

hun namen worden gered
keren terug in de stad
waar zij woonden
de weggevoerden

in de straat waar hun huis staat
in de stoep waar hun voetstap ligt
zal hun leven
en na de wegvoering
ook hun niet – meer – leven
leesbaar zijn

leesbaar voor ieder
die daar even stil zal staan
		         stil zal zijn

in hun namen keren zij weer

Inez Meter

Stadhuis

Als er een gracht zou liggen
om het Stedelijk huis
zou het onbereikbaar zijn
zou het weerspiegelen
in het water
hoogte verliezen
en bij elke rimpeling
de restauratie 
teniet doen

Vreest niet
burgers
het staat verankerd
op een plein

Inez Meter

niets meer te zijn
dan een wakend kind op zee
verwonderd kijken naar de maan 
die verbleekt bij het
naderen van de zon
kort na middernacht

niets meer te zijn
dan een wakend kind op zee
wachten op het wonder
van wassen en ondergaan
is wonen in een oertijd
met oude klanken

niets meer te zijn
dan een wakend kind op zee
luisteren naar de nacht
met woorden van de wind
en de stem van het water


Inez Meter